۴.پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله: هر كارى نشاط و سپس سستىاى دارد. هر كس سستىاش به بدعت بينجامد، گمراه شده و هر كس سستىاش به سنّت بينجامد، رهنمون گشته است.
۵.معانى الأخبارـ به نقل از عاصم بن حميد كه حديث را به معصوم عليهالسلام رسانده ـ: مردى نزد امير مؤمنان عليهالسلام آمد و گفت: مرا از [معناى] سنّت، بدعت و اجتماع و تفرقه با خبر ساز. امير مؤمنان عليهالسلام فرمود: «سنّت، آن است كه پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله پايه نهاده باشد و بدعت، چيزى است كه پس از او پديد آمده باشد».
۶.امام على عليهالسلام ـ در پاسخ كسى كه از سنّت و بدعت، از ايشان پرسيد ـ: سنّت، همان راه و روش پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله است و بدعت، هر چيزى است كه مخالف آن باشد.
۷.امام على عليهالسلام: به خدا سوگند، سنّت، همان سنّت محمّد صلىاللهعليهوآله است و بدعت، آن چيزى است كه از آن جدا باشد.
۸.امام على عليهالسلام: هيچ كس بدعتى ننهاد، جز اين كه به سبب آن، سنّتى را وا نهاد.
۹.امام على عليهالسلام: بر اثر بدعتهاست كه سنّتها، نابود مىشوند.
۱۰.امام على عليهالسلام: آه و افسوس بر آن برادرانم كه قرآن را خواندند و استوارش ساختند و در فرائض [الهى]انديشيدند و آنها را بر پا داشتند، سنّت [پيامبر صلىاللهعليهوآله]را زنده كردند و بدعت را ميراندند.
