۹ / ۲
عرضه حديث بر امام على علیه السلام
۵۴۸.معانى الأخبارـ به نقل از شَعبى ـ: ابن كوّاء، به على عليهالسلام، گفت: اى امير مؤمنان ! پس چه شد اين كه مىگفتى: «شگفتا از ميان جمادى و رجب» ؟ امام عليهالسلام فرمود: «واى بر تو، اى يكْچشم ! آن زمان، زمانى است كه [استخوانهاى] پراكنده، جمع شود و مُردگان، زنده شوند و گياهان، درو شوند و بلاهاى مهلك و نابود كننده، يكى پس از ديگرى سر رسند. من و تو در آن زمان نيستيم».
۵۴۹.امام حسين عليهالسلام: در باره اين سخن پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله كه: «من در ميان شما، دو چيز گرانسنگ به يادگار مىنهم: كتاب خدا و عترتم»، از امير مؤمنان ـ كه درودهاى خدا بر او باد ـ پرسش شد كه «عترت»، چه كسانىاند ؟
امير مؤمنان عليهالسلام فرمود: «من و حسن و حسين و نُه امام از فرزندان حسين كه نهمين آنها، مهدىِ ايشان و قائم آنهاست و هرگز از كتاب خدا، جدا نمىشوند و كتاب خدا هم از ايشان جدا نمىشود تا در كنار حوض [كوثر]بر پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله درآيند».
۵۵۰.الكافىـ به نقل از اَصبَغ بن نُباته ـ: امام على عليهالسلام، هنگامى كه شخصى از ايشان در اين باره پرسيد كه گفته شده: «انسان در حال ايمان، گناه نمىكند»، فرمود: «از پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله شنيدم كه [اين گونه] فرمود و دليل آن، كتاب خداوند است كه: خداوند، مردم را سه صنف آفريده و هر كدام را در جايگاهشان قرار داده است و اين، همان سخن خداوند در قرآن است: «دست راستىها»، «دست چپىها» و «پيشگامان».۱