جسته و روايت عبد اللّه بن سنان را نپذيرفته است.۱ متن روايت ابن سنان از امام صادق عليهالسلام چنين است:
هنگامى كه ساربان، تنها پنج روز يا كمتر در منزلگاهش مىماند، نمازهاى روزانه را در سفرش شكسته و نماز شبانه را تمام مىخوانَد، ولى روزه ماه رمضان را بايد بگيرد....۲
مخالفت حديث با قواعد، در چند جاست: از جمله تفاوت نهادن ميان نمازهاى روز (يعنى ظهر و عصر) و نماز شب (يعنى نماز عشا) و تفصيل ميان حكم روزه و نماز. شايان توجّه آن كه منبع و سند حديث، معتبر است.
۳ / ۳. معيار سوم: مسلّمات دينى و مذهبى
مسلّمات هر دين و مذهب، آموزههايى هستند كه به تواتر براى گروندگان به آن مذهب، نقل، يا با دليلهايى استوار، چنان اثبات شدهاند كه پيروان و باورمندان، ترديد در آنها را روا نمىبينند و هيچ مخالفت و انكارى را نسبت به آنها، بر نمىتابند. اين مسلّمات، اگر چه ريشه در متون اصلى دين دارند، اما فراوانى آنها، موجب امتياز و تفاوت آنها با ديگر آموزههاى برآمده از نصوص قرآن و حديث است. به سخن ديگر، اصل عصمت پيامبر اكرم صلىاللهعليهوآله و مصونيّت از خطا در تبليغ، حاصل و برايند مجموعهاى از متون است، به گونهاى كه نمىتوان آن را تنها مفاد يك روايت و آيه دانست. اين فراوانى و تأكيد موجب مىشود تا مسلمانان، هيچگاه نپذيرند كه پيامبر بزرگ اسلام، مرتكب ظلمى شود و شيعه، به هيچ روى، نسبت دادن كار ناشايست و حتّى خطا را به امامان معصوم خود و پيامبران برنتابند. اين معيار اگر چه در تعريف و تعيين گستره و مصداقهايش، اختلافهايى به چشم مىآيد و از اين رو، مشكلى همانند معيار عقل،
