۸۹۹.امام صادق عليهالسلام: در حكمت آل داوود آمده است: «خردمند، بايد زمان خود را بشناسد و به كار خويش بپردازد و زبانش را نگه بدارد».
۹۰۰.امام رضا عليهالسلام: مردم، به قرائت [قرآن] در نماز، فرمان يافتند تا قرآن، مهجور و تباه نشود، بلكه محفوظ باشد و تكرار شود، تا نابود و مجهول نگردد و قرائت هم با حمد، نه ديگر سورهها آغاز مىشود ؛ چون نه در قرآن و نه در سخنان ديگر، همانند سوره حمد نداريم كه جوامع خير و حكمت، در آن گِرد آمده باشد.... بىگمان، در سوره حمد، كلماتى جامع از خير و حكمت در امور دنيا و آخرت، گِرد آمده است كه نظير آن را در هيچ كجا نمىتوان يافت.
۹۰۱.لقمان عليهالسلام ـ در سفارشهاى خود به پسرش ـ: پسركم ! ۷ هزار حكمت را فرا گرفتم. تو از آن ميان، چهار سخن را فرا گير و با من، به بهشت در آى: كشتىات را استوار ساز كه درياى تو، ژرف است و بار خود را سبُك گردان كه گردنه، خسته كننده است و توشه فراوان برگير كه سفر، دراز است و عمل را خالص كن كه ارزياب، بيناست.
