تحقيقى در باره حديثسازى۱
درآمد
با وجود هشدارهاى پيامبر صلىاللهعليهوآله، امام على عليهالسلام و ديگر امامان عليهمالسلام،۲ حديثسازان، برخى افراد زودباور را فريفتند و با پوشاندن جامه حديث به اميال و خواستههاى خود، آنها را به توده مردم قبولاندند. اين احاديث ساختگى، در ابواب متفرّقى نشر يافتند و زمينه انتساب آموزهها و كردار غير دينى را به ساحت مقدّس دين، فراهم آوردند. متون ساختگى، انسجام درونى دين و همنوايى دستورهاى شريعت را به هم مىريزند و باورهاى اساسى دين را متزلزل مىسازند. تصويرهاى نادرستى كه از مفاهيم دينىِ دستساز و نوآورىهاى ناموزون برگرفته مىشود، در كنار خرافهها و داستانسرايىها، بدعت در دين را رقم مىزند و براى سالها بر روح و جان افراد ديندار، سايه مىافكند و عناصر اصيل دين را حذف و دينى ناهمگون را جانشين دينى متعادل مىكند. اين ناهماهنگى و ناسازگارى، به تدريج، باور دين و مفاهيم آن را براى فرهيختگان و سپس ديگر مردمان، مشكل كرده، آنان را رنجور و يا از دين، دور مىسازد.
گفتنى است با توجّه به نياز حديثسازان به فضا، جايگاه و مخاطبانى كه سخنان