343
شناخت نامه حدیث - جلد دوم

بويژه عصمت او، ناسازگار است. از اين رو، حتّى اگر گزارشى با سند صحيح، مطلبى را مطرح كند كه با عصمت امام عليه‏السلام منافات داشته باشد، به سبب تعارض با ضروريات مذهب، كنار نهاده مى‏شود.

۵. تاريخ و مدّت زندگانى امام حسن عليه‏السلام در كوفه نيز با فراوانىِ ازدواج و طلاق ايشان، سازگار نيست. ايشان در دوره حضور در كوفه، حدود ۳۳ تا ۳۸ سال داشته و مدّتى كمتر از سه سال در شهر كوفه حضور داشته‏اند۱. شمارِ فراوان ازدواج و طلاق در اين مدّت اندك، بسيار بعيد است.
در دوره بعد از صلح با معاويه و حضور در مدينه نيز، اشتياق مردم به ازدواج با فردى كه با حاكميت معاويه، درگير و دچار چالش است، بعيد مى‏نمايد.

۶. در متون تاريخى، تنها از چند نفر مشخّص به عنوان همسر امام عليه‏السلام ياد شده و نام آنها ذكر شده است. اين افراد در دوره‏اى طولانى، همسر امام عليه‏السلام بوده و مادر فرزندان ايشان نيز هستند. طبيعى است كه با وجود اين افراد و عدم امكان ازدواج با بيش از چهار همسر در آن فضا، احتمال ازدواج‏هاى ديگر، منتفى است. نكته عجيب در متون ادّعايى و نگاشته‏هاى مدّعيان، آن است كه نتوانسته‏اند نام حتّى چند نفر از اين همسران ادّعايى را ياد كنند.

۷. شمارِ فرزندان امام عليه‏السلام نيز با فراوانىِ ازدواج ايشان، ناسازگار است. فرزندان ايشان را حدود دوازده۲ تا ۲۳۳ نفر از هشت همسر۴ برشمرده‏اند كه مادران بعضى نيز اُمّ ولد۵ بوده‏اند، در حالى كه به گونه طبيعى، شمار فراوان همسران، فراوانى فرزندان

1.ايشان، پس از جنگ جمل، در نيمه سال ۳۶ هجرى به، اتّفاق امير مؤمنان به كوفه آمد. حضور ده ماهه در نبرد صفّين و چند ماهه در نبرد نهروان نيز بيرون از كوفه بوده است. در سال ۴۱ هجرى نيز به مدينه بازگشت.

2.ر . ك : دلائل الإمامة : ص ۱۶۴ ح ۷۲ ، نور الأبصار : ص ۱۲۴ .

3.ر . ك : تذكرة الخواص : ص ۲۱۴ .

4.ر . ك : المناقب ، ابن شهرآشوب : ج ۴ ص ۲۹ .

5.ر . ك : أنساب الأشراف : ج ۳ ص ۳۰۵ ، أعلام الورى : ج ۱ ص ۴۱۶ .


شناخت نامه حدیث - جلد دوم
342

حاصل اين كه اين‏جا، جاى اشكال است و اكنون، جوابى براى آن ندارم و ننوشتن در باره آن، مؤدّبانه‏تر است.۱

اكنون و در بررسى اين متون مى‏گوييم:

۱. از منظر معارف دينى، طلاق، امرى ناپسند است كه با عبارت «أبغض الحلال»،۲ توصيف شده است. فراوانىِ انجام امر مبغوض شارع، از جانب امام معصوم عليه‏السلام با جايگاه امامت و شخصيت امام، ناسازگار است و پذيرفته نيست.

۲. فراوانى انجام دادن طلاق از جانب يك فرد كه او را ملقّب به عنوان «مطلاق» كند، ناشايستگىِ دوچندان دارد. امام صادق عليه‏السلام فرموده است:

خداوند عز و جل، هر پُر طلاق پُر ازدواج [را كه در حدّ چشيدن، با اين و آن، ازدواج مى‏كند]، دوست ندارد.۳

ملقّب شدن به اين وصف نيز با شخصيت امام و جايگاه امامت، منافات دارد.

۳. مطلاق بودن، در فرهنگ عرب، نشانه هوسرانى و ناپسند بوده، سبب انگشت‏نما شدن است. براى نمونه، فرد بدنام و هوسرانى چون مُغَيرة بن شُعبه، با اين عنوان توصيف شده است.۴ همچنين رجاليان اهل سنّت، در معرّفى عمرو بن شعيب، اين ويژگى او را برجسته كرده‏اند.۵

۴. اشكال مهم‏تر در مخالفت امير مؤمنان عليه‏السلام با رفتار امام حسن عليه‏السلام، رخ مى‏نماياند. تعارض عمل و سخن دو امام معصوم با يكديگر، به گونه‏اى كه يكى عليه ديگرى سخن گويد و بر فراز منبر، او و عمل او را نكوهش كند با معيارها و ويژگى‏هاى امام،

1.الحدائق الناضره : ج ۲۵ ص ۱۴۸ : «وَ بِالجُملَةِ فَالمَقامُ مُحَلُّ إشكالٍ ، وَ لا يَحضُرُنِى الآنَ الجَوابُ عَنهُ ، وَ حَبسُ القَلَمِ عَن ذلِكَ أولى بِالأدَبِ» .

2.ر . ك : سنن أبى داوود : ج ۲ ص ۲۵۵ ح ۲۱۷۸ .

3.الكافى : ج ۶ ص ۵۵ ح ۴ : «إِنَّ اللَّهَ عز و جل يُبغِضُ كُلَّ مِطلاَقٍ ذَوَّاقٍ» .

4.ر . ك : تاريخ دمشق : ج ۶۰ ص ۵۴ ، سير أعلام النبلاء : ج ۳ ص ۳۱ ش ۷ .

5.ر . ك : تهذيب التهذيب : ج ۴ ص ۳۳۴ ش ۵۹۲۸ .

  • نام منبع :
    شناخت نامه حدیث - جلد دوم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد محمدی ری شهری با همکاری جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    3
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1397
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 1341
صفحه از 501
پرینت  ارسال به