۱۱ / ۱۰
حديثسازى در نكوهش اهل بيت علیهم السلام
۷۸۹.شرح نهج البلاغة، ابن ابى الحديد ـ به نقل از ابو جعفر اِسكافى ـ: معاويه، گروهى از صحابيان و گروهى از تابعيان را به نقل اخبار ناشايست در باره على عليهالسلام گمارد تا موجب طعن على عليهالسلام و بيزارى جستن از وى گردد و براى آنان در اين كار، دستمزدى قرار داد كه موجب تشويق آنان به چنين كارهايى مىشد.
آنان، آنچه را موجب خشنودى معاويه مىگشت، ساختند. از جمله آنان [از صحابيان]: ابو هُرَيره، عمرو بن عاص و مُغَيرة بن شُعبه و از تابعيان، عُروة بن زبير بودند.
زُهْرى روايت كرده است كه عروة بن زبير، براى وى نقل كرد كه: عايشه به من گفت: من پيش پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله بودم كه عبّاس و على آمدند. پيامبر صلىاللهعليهوآله فرمود: «اى عايشه ! اين دو بر غير ملّت من ـ يا فرمود: بر غير دين من ـ خواهند مُرد...».
عبد الرزّاق، از معمّر نقل مىكند كه نزد زُهْرى، دو حديث از عروه از عايشه در باره على عليهالسلام بود كه روزى در باره آنها از او پرسيدم.
گفت: با اين دو و حديثشان، چهكار دارى ؟ خداوند، بهتر مىداند كه من، آن دو را در باره بنى هاشم، متّهم [به حديثسازى]مىكنم.
امّا حديث نخست را كه ذكر كرديم. حديث دوم را نيز عروه ادّعا مىكند كه عايشه برايش نقل كرده است. او مىگويد: نزد پيامبر صلىاللهعليهوآله بودم كه عبّاس و على پيش آمدند. پيامبر صلىاللهعليهوآله گفت: «اى عايشه ! اگر خوش دارى كه به دو مرد دوزخى بنگرى، به اين دو كه از راه مىرسند، بنگر». من نگريستم. عبّاس و على بن ابى طالب را ديدم.
امّا عمرو بن عاص نيز روايتى دارد كه بخارى و مسلم، آن را به طور مُسنَد و متّصلِ به وى آوردهاند كه گفت: از پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله شنيدم كه مىفرمود: «خاندان ابو طالب، اولياى من نيستند. ولىّ من، تنها خدا و مؤمنان صالحاند».
همچنين، از ابو هُرَيره، روايتى نقل شده كه معنايش اين است كه على عليهالسلام در زمان حيات پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله از دختر ابو جهل، خواستگارى كرده است.
اين كار على عليهالسلام، پيامبر صلىاللهعليهوآله را خشمگين ساخت تا آنجا كه به منبر رفت و فرمود: «نه به خدا ! هرگز ! دختر ولىّ خدا و دختر دشمن خدا (ابو جهل)، در يك جا (خانه) جمع نخواهند شد. فاطمه، پاره تن من است. آنچه او را آزار دهد، مرا نيز آزار مىدهد. اگر على، دختر ابو جهل را مىخواهد، بايد نخست از دختر من جدا شود و سپس، هر چه مىخواهد، انجام دهد» و يا سخنى نزديك به اين مضمون.
