233
شناخت نامه حدیث - جلد دوم

۶۹۶.تهذيب الأحكامـ به نقل از عبد السلام بن صالح هروى ـ: به امام رضا عليه‏السلام گفتم: اى فرزند پيامبر خدا ! از پدرانت عليهم‏السلام نقل شده كه هر كس در ماه رمضان آميزش جنسى كند يا روزه‏اش را بخورد، سه كفّاره دارد و يك كفّاره هم روايت شده است. كدام روايت را بگيريم ؟
امام عليه‏السلام فرمود: «به هر دو [، عمل كن]. هر گاه مرد، آميزش حرام كند يا با كار حرامى روزه‏اش را در ماه رمضان بخورَد، سه كفّاره بر عهده اوست: آزاد كردن يك برده، دو ماه روزه گرفتن پياپى و سير كردن شصت بينوا، و قضاى آن روز. اگر با حلال خود، آميزش كند، يا با چيز حلالى روزه خود را بخورَد، يك كفّاره به عهده اوست و نيز قضاى آن روز، و اگر از روى فراموشى باشد، چيزى به عهده او نيست.

۶۹۷.الاُصول الستّة عشرـ به نقل از منصور بن حازم ـ: از امام صادق عليه‏السلام، در باره مسئله‏اى پرسيدم و گفتم: من از شما در باره آن مى‏پرسم. سپس، غير از من هم از شما مى‏پرسد و شما، پاسخى غير از پاسخ من به او مى‏دهى. امام عليه‏السلام فرمود: «مردى از من، مسئله‏اى سؤال مى‏كند و چيزى بر آن مى‏افزايد، من به اندازه افزونى‏اش، به او پاسخ مى‏دهم و كسى، چيزى مى‏كاهد، من به اندازه آنچه كاسته است، پاسخش مى‏دهم».

ب ـ نَسخ

۶۹۸.پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: احاديث ما، برخى، برخى ديگر را نسخ مى‏كنند، مانند [نسخ] قرآن.


شناخت نامه حدیث - جلد دوم
232

۶۹۶.تهذيب الأحكام عن عبد السلام بن صالح الهروي: قُلتُ لِلرِّضا عليه‏السلام: يَابنَ رَسولِ اللّه‏ِ، قَد رُوِيَ عَن آبائِكَ عليهم‏السلام في مَن جامَعَ في شَهرِ رَمَضانَ أو أفطَرَ فيهِ ثَلاثُ كَفّاراتٍ، ورُوِيَ عَنهُم أيضا كَفّارَةٌ واحِدَةٌ، فَبِأَيِّ الحَديثَينِ نَأخُذُ ؟ قالَ: بِهِما جَميعا، مَتى جامَعَ الرَّجُلُ حَراما أو أفطَرَ عَلى حَرامٍ في شَهرِ رَمَضانَ فَعَلَيهِ ثَلاثُ كَفّاراتٍ: عِتقُ رَقَبَةٍ، وصِيامُ شَهرَينِ مُتَتابِعَينِ، وإطعامُ سِتّينَ مِسكينا، وقَضاءُ ذلِكَ اليَومِ. وإن كانَ قَد نَكَحَ حَلالاً أو أفطَرَ عَلى حَلالٍ فَعَليهِ كَفّارَةٌ واحِدَةٌ [وقَضاءُ ذلِكَ اليَومِ۱]، وإن كانَ ناسِيا فَلا شَيءَ عَلَيهِ.۲

۶۹۷.الاُصول الستّة عشر عن منصور بن حازم: سَأَلتُ أبا عَبدِ اللّه‏ِ عليه‏السلام عَن مَسأَلَةٍ فَقُلتُ: أسأَ لُكَ عَنها ثُمَّ يَسأَ لُكَ غَيري فَتُجيبُهُ بِغَيرِ الجَوابِ الَّذي أجَبتَني بِهِ ؟! فَقالَ: إنَّ الرَّجُلَ يَسأَ لُني عَنِ المَسأَلَةِ يَزيدُ فيهَا الحَرفَ فَاُعطيهِ عَلى قَدرِ ما زادَ، ويَنقُصُ الحَرفَ واُعطيهِ عَلى قَدرِ ما يَنقُصُ.۳

۲ ـ النَّسخُ

۶۹۸.رسول اللّه‏ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: إنَّ أحاديثَنا يَنسَخُ بَعضُها بَعضا كَنَسخِ القُرآنِ.۴

1.. ما بين المعقوفين ليس في المصدر وأثبتناه من المصادر الاُخرى .

2.. تهذيب الأحكام : ج ۴ ص ۲۰۹ ح ۶۰۵ ، كتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۳ ص ۳۷۸ ح ۴۳۳۱ ، معاني الأخبار : ص ۳۸۹ ح ۲۷ ، عيون أخبار الرضا عليه‏السلام : ج ۱ ص ۳۱۴ ح ۸۸ ، عوالي اللآلي : ج ۲ ص ۳۱۵ ح ۱۵ وليس فيه ذيله ، بحار الأنوار : ج ۹۶ ص ۲۸۰ ح ۳ .

3.. الاُصول الستّة عشر كتاب مثنّى بن الوليد الحنّاط : ص ۳۱۲ ح ۴۸۱ ، بحار الأنوار : ج ۲ ص ۲۳۸ ح ۳۰ .

4.. سنن الدار قطني : ج ۴ ص ۱۴۵ ح ۱۰ ، الفردوس : ج ۱ ص ۲۳۵ ح ۹۰۲ كلاهما عن ابن عمر ، صحيح مسلم : ج ۱ ص ۲۶۹ ح ۸۲ عن أبي العلاء ابن الشخير نحوه ، تاريخ الإسلام للذهبي : ج ۱۰ ص ۴۴۶ الرقم ۳۶۱ عن ابن عمر من دون إسناد إليه صلى‏الله‏عليه‏و‏آله ، كنز العمّال : ج ۱ ص ۲۱۷ ح ۱۰۸۶ .

  • نام منبع :
    شناخت نامه حدیث - جلد دوم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد محمدی ری شهری با همکاری جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    3
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1397
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 1189
صفحه از 501
پرینت  ارسال به