۵۰۸.امام صادق عليهالسلام: حديث ما، سخت و دشوارياب است. آن را جز سينههاى نورانى يا قلبهاى سليم و يا خُلقهاى نيكو، تحمّل نمىكنند. خداوند، از شيعيان ما، [بر ولايت ما] پيمان ستانْد، چنان كه از فرزندان آدم عليهالسلام [در باره ربوبيت خويش]پيمان ستانْد و فرمود: «آيا من، پروردگار شما نيستم ؟». بنا بر اين، هر كس به پيمانش با ما وفا كند، خداوند به وعده بهشتش براى او، وفا مىكند و هر كس ما را دشمن بدارد و حقّ ما را ادا نكند، در آتش، جاودان و هميشه خواهد بود.
۵۰۹.بصائر الدرجاتـ به نقل از يحيى بن سالم فرّاء ـ: مردى شامى، امام صادق عليهالسلام را خدمت مىكرد. او به نزد اهلش باز گشت. به او گفتند: چگونه اهل اين خانه را خدمت مىكردى ؟ آيا علمى از آنان، فرا گرفتى ؟ مرد، پشيمان شد و به امام صادق عليهالسلام نامه نوشت و از ايشان، دانشى سودمند درخواست كرد. امام صادق عليهالسلام به او نگاشت: «امّا بعد، حديث ما، حديثى پُر هيبت و سرگردان كننده است. اگر مىبينى كه تاب تحملّش را دارى، به ما بنويس. والسّلام !».
۵۱۰.امام صادق عليهالسلام: پدرم برايم گفت ـ و چه پدر نيكى ! ـ. او مىفرمود: «اگر سه تن مىيافتم كه [علمم را]نزدشان به امانت بگذارم، به آنها چيزى مىدادم كه با وجود آن، ديگر نيازمند نگاه به حلال و حرام، يا چيز ديگرى نبودند تا آن گاه كه قائم ما، قائم آل محمّد، قيام كند. كار ما، سخت و دشوارياب است. آن را جز فرشتهاى مقرّب يا پيامبرى فرستاده شده يا بندهاى كه قلبش به ايمان، آزموده باشد، تحمّل نمىكند».
