۶۰۰.علل الشرائعـ به نقل از عبد المؤمن انصارى ـ: به امام صادق عليهالسلام گفتم: عدّهاى روايت مىكنند كه پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله فرموده: «اختلاف امّت من، رحمت است».
امام عليهالسلام پاسخ داد: «راست مىگويند».
گفتم: اگر اختلاف آنان رحمت است، پس اتّحاد ايشان، عذاب است ؟
فرمود: «معناى اين حديث، آن گونه نيست كه تو و آنان فهميدهايد ؛ بلكه منظور پيامبر صلىاللهعليهوآله، اين سخن خداوند عز و جل است كه: «پس چرا از هر جمعيتى از آنان، گروهى [معدود]كوچ نمىكنند تا تحصيل دانشِ عميق نمايند و قوم خود را آن گاه كه به سوى آنها باز گشتند، هشدار دهند، باشد كه آنها بر حذر باشند؟». خداوند به آنان فرمان داد كه از هر سو، نزد پيامبر صلىاللهعليهوآله بروند و پيش او، آمد و شد كنند و آموزش ببينند و سپس، نزد مردم خود برگردند و تعليمات دين را به آنها نيز بياموزند. منظور پيامبر صلىاللهعليهوآله، آمد و شدِ آنها از شهرهايشان بود، نه اختلاف در دين خدا. دين، البتّه يكى است».
۶۰۱.تهذيب الأحكامـ به نقل از عبده سابورى ـ: به امام صادق عليهالسلام گفتم: قربانت گردم ! مردم از پيامبر صلىاللهعليهوآله روايت مىكنند كه پاسى از شب هست كه هر بنده مؤمنى در آن دعايى بكند، دعايش مستجاب مىشود ؟
فرمود: «درست است».
گفتم: آن، چه ساعتى است ؟
فرمود: «از نيمه شب تا يكْ سومِ باقى مانده آن».
گفتم: فقط يك شب، چنين است يا هر شب ؟
فرمود: «هر شب».
۶۰۲.مكارم الأخلاقـ به نقل از عمّار ساباطى ـ: به امام صادق عليهالسلام گفتم: مردم، روايت مىكنند كه پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله وصل كننده و وصل شونده را لعنت كرد. امام عليهالسلام فرمود: «آرى». گفتم: كسى كه موها را مىبافد و به آنها، گيره مىزند [و آنها را به هم مىچسباند]، مراد است ؟ امام عليهالسلام به من فرمود: «اين، اشكالى ندارد». گفتم: پس مقصود از وصل كننده و وصل شونده چيست ؟ فرمود: «مقصود، زن بدكاره و قوّاد (وصل كننده مرد به زن بدكار) است».
۶۰۳.بصائر الدرجاتـ به نقل از سَدير صيرفى ـ: نزد امام صادق عليهالسلام بودم و برخى مسائل يارانمان را بر ايشان، عرضه مىكردم. در اين ميان، مسئلهاى به ذهنم رسيد و گفتم: فدايت شوم ! هم اكنون سؤالى به ذهنم خطور كرد. فرمود: «ميان همين مسائل نيست ؟». گفتم: نه. فرمود: «چه سؤالى ؟». گفتم: سخن امير مؤمنان عليهالسلام كه فرموده است: «كار ما، سخت و دشوار است. جز فرشتهاى مقرّب يا پيامبرى فرستاده شده يا بندهاى كه خداوند، قلبش را به ايمان آزموده باشد، آن را نمىشناسد». امام عليهالسلام فرمود: «آرى. فرشتگان نيز هم مقرّب دارند و هم غير مقرّب. پيامبران نيز برخى [به سوى قومشان] فرستاده شدهاند و برخى نه. مؤمنان نيز برخى آزموده شدهاند و برخى نه. اين امر [ولايت] شما بر فرشتگان، عرضه شد، امّا جز مقرّبان، به آن اقرار نكردند. بر پيامبران نيز عرضه شد و جز پيامبرانِ فرستاده شده، به آن اقرار نكردند. بر مؤمنان هم عرضه شد، امّا جز آزمودگان، به آن اقرار نكردند».
