103
شناخت نامه حدیث - جلد دوم

ب ـ انكار حديث

۵۵۳.امام صادق عليه‏السلام ـ از پدرش از جدّش از امام حسين عليهم‏السلام ـ: از ايشان (امام حسين عليه‏السلام)، در باره گفته مردم كه سبب صدور فرمانِ گفتن اذان، خواب عبد اللّه‏ بن زيد بوده كه او به پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله خبر داده و ايشان هم بِدان، فرمان داده است، سؤال شد.
امام حسين عليه‏السلام فرمود: «بر پيامبرتان، وحى نازل مى‏شود و مى‏پنداريد كه او اذان را از عبد اللّه‏ بن زيد گرفت، در حالى كه اذان، سيماىِ دين شماست ؟ !».
امام ـ كه درودهاى خدا بر او باد ـ [در اين جا] خشمگين شد و فرمود: «بلكه شنيدم كه پدرم على بن ابى طالب ـ كه رضوان و درودهاى خدا بر او باد ـ مى‏فرمود: "خداى عز و جل فرشته‏اى را فرو فرستاد و پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله را به معراج بُرد.... خداوند، فرشته‏اى را بر انگيخت كه پيش از آن و پس از آن، در آسمان، ديده نشد. او بندهاى اذان و اقامه را دو بار گفت و كيفيت اذان را باز گفت. آنگاه جبرئيل به پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله گفت: اى محمّد ! براى نماز، اين گونه اذان بگو"».

۹ / ۵

عرضه حديث بر امام زين العابدين علیه السلام

الف ـ تأييد حديث

۵۵۴.تهذيب الأحكامـ به نقل از حمّاد بن عيسى از ابراهيم بن عمر از ابان كه سند حديث را به سليم بن قيس هلالى مى‏رساند ـ: هنگام وصيّت امير مؤمنان عليه‏السلام به فرزندش حسن عليه‏السلام حاضر بودم. على عليه‏السلام حسين عليه‏السلام، محمّد [ابن حنفيه] و همه فرزندانش و بزرگان شيعه و خاندانش را گواه گرفت و سپس كتاب و سلاح را به امام حسن عليه‏السلام سپرد و آنگاه به او فرمود: اى پسر عزيزم، پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله به من فرمان داد كه به تو وصيّت كنم و كتاب‏ها و سلاحم را به تو بسپارم، همان گونه كه پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله به من وصيّت كرد و كتاب‏ها و سلاحش را به من سپرد... سپس فرمود: بنويس: بسم اللّه‏ الرحمن الرحيم، اين وصيّت‏نامه على بن ابى طالب است... و ابراهيم بن عمر افزود كه ابان گفت: آن را بر على بن الحسين عليه‏السلام خواندم، على بن الحسين عليه‏السلام فرمود: سُلَيم راست مى‏گويد.


شناخت نامه حدیث - جلد دوم
102

۲ ـ إنكارُ الحَديثِ

۵۵۳.الإمام الصادق عليه‏السلام عن أبيه عن جدّه عن الإمام الحسين عليهم‏السلام: أنَّهُ سُئِلَ عَن قَولِ النّاسِ فِي الأَذانِ: أنَّ السَّبَبَ كانَ فيهِ رُؤيا رَآها عَبدُ اللّه‏ِ بنُ زَيدٍ، فَأَخبَرَ بِهَا النَّبِيَّ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله فَأَمَرَ بِالأَذانِ ؟ فَقالَ الحُسَينُ عليه‏السلام: الوَحيُ يَتَنَزَّلُ عَلى نَبِيِّكُم وتَزعُمونَ أنَّهُ أخَذَ الأَذانَ عَن عَبدِ اللّه‏ِ بنِ زَيدٍ، وَالأَذانُ وَجهُ دينِكُم ؟ ! وغَضِبَ صَلَواتُ اللّه‏ِ عَلَيهِ، ثُمَّ قالَ: بَل سَمِعتُ أبي عَلِيَّ بنَ أبي طالِبٍ ـ رِضوانُ اللّه‏ِ عَلَيهِ وصَلَواتُهُ ـ يَقولُ: أهبَطَ اللّه‏ُ عز و جل مَلِكا حَتّى۱ عَرَجَ بِرَسولِ اللّه‏ِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله...: وبَعَثَ اللّه‏ُ مَلِكا لَم يُرَ فِي السَّماءِ قَبلَ ذلِكَ الوَقتِ ولا بَعدَهُ، فَأَذَّنَ مَثنى وأَقامَ مَثنى، وذَكَرَ كَيفِيَّةَ الأَذانِ، وقالَ جَبرائيلُ لِلنَّبِيِّ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: يا مُحَمَّدُ ! هكَذا أذِّن لِلصَّلاةِ.۲

۹ / ۵

عَرضُ الحَديثِ عَلَى الإِمامِ زَينِ العابِدينَ علیه السلام

۱ ـ تَأييدُ الحَديثِ

۵۵۴.تهذيب الأحكام عن حماد بن عيسى عن إبراهيم بن عمر عن أبان رفعه إلى سليم بن قيس الهلالي: شَهِدتُ وَصِيَّةَ أميرِ المُؤمِنِينَ عليه‏السلام حينَ أوصَى إلى ابنِهِ الحَسَنِ عليه‏السلام ـ وأشهَدَ عَلى وَصيَّتِهِ ـ الحُسَينَ عليه‏السلام وَمُحَمَّدا وَجَميعَ وُلدِهِ وَرؤَساءَ شيعَتِهِ وَأهلَ بَيتِهِ ثُمَّ دَفَعَ الكِتابَ إلَيهِ وَالسِّلاحَ ثُمَّ قالَ لاِبنِهِ الحَسَنِ: يا بُنَيَّ، أمَرَني رَسولُ اللّه‏ِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله أن اُوصِيَ إلَيكَ وَأن أدفَعَ إلَيكَ كُتُبِي وَسِلاحِي كَما أوصَى إلَيَّ رَسولُ اللّه‏ِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله وَدَفَعَ إلَيَّ كُتُبَهُ وَسِلاحَهُ... ثُمَّ قالَ: اكتُب بِسمِ اللّه‏ِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ هَذا ما أوصَى بِهِ عَلَيُّ بنُ أبَي طَالِبٍ... وَزادَ فِيهِ إبراهيمُ بنُ عُمَرَ قالَ: قالَ أبانٌ: قَرَأتُها عَلى عَلِيِّ بنِ الحُسَينِ عليه‏السلام فَقالَ عَلِيُّ بنُ الحُسَينِ: صَدَقَ سُلَيمٌ.۳

1.. في الجعفريّات : «حين» بدل «حتّى» .

2.. دعائم الإسلام : ج ۱ ص ۱۴۲ ، الجعفريّات : ص ۴۲ عن الإمام الكاظم عن آبائه عنه عليهم‏السلام نحوه ، بحار الأنوار : ج ۸۴ ص ۱۵۶ ح ۵۴ .

3.. تهذيب الأحكام : ج ۹ ص ۱۷۶ و ۱۷۸ ح ۷۱۴ ، الغيبة للطوسي : ص ۱۹۴ ح ۱۵۷ ، رجال الكشّي : ج ۱ ص ۳۲۱ ح ۱۶۷ وفيه ذيله وكلاهما نحوه ، بحار الأنوار : ج ۴۲ ص ۲۱۲ ح ۱۲ .

  • نام منبع :
    شناخت نامه حدیث - جلد دوم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد محمدی ری شهری با همکاری جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    3
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1397
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 1152
صفحه از 501
پرینت  ارسال به