101
شناخت نامه حدیث - جلد دوم

۹ / ۳

عرضه حديث بر امام حسن علیه السلام

۵۵۱.امام باقر عليه‏السلام: حسن بن على عليه‏السلام با يارانش نشسته بودند. جنازه‏اى را عبور دادند، برخى برخاستند ولى امام حسن عليه‏السلام برنخاست. چون تشييع‏كنندگان جنازه را بردند، يكى از ياران گفت: چرا برنخاستى ـ خداوند شما را به سلامت بدارد ـ پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله هنگامى كه جنازه از كنارش مى‏گذشت، براى آن برمى‏خاست.
امام حسن عليه‏السلام فرمود: پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله تنها يك بار برخاست و آن هم به خاطر يهودى بودن آن مرده بود كه چون جا، تنگ بود، پيامبر ناپسند داشت كه [آن جنازه، هنگام عبور دادنش] بالاى سرش قرار گيرد.

۹ / ۴

عرضه حديث بر امام حسين علیه السلام

الف ـ تأييد حديث

۵۵۲.الأمالى، مفيد ـ به نقل از جعفر بن محمّد بن مالك ـ: احمد بن يحيى اَوْدى، از مُخوّل بن ابراهيم از ربيع بن مُنذِر از پدرش نقل كرد كه حسين بن على عليه‏السلام فرمود: «هيچ بنده‏اى نيست كه چشمان او براى ما، قطره‏اى بيفشانند يا ديدگانش براى ما اشكى بريزند، مگر اين كه خداوند، به سبب آن، او را زمانى دراز،۱ در بهشت، جاى مى‏دهد».
احمد بن يحيى اَوْدى مى‏گويد: حسين بن على عليه‏السلام را در عالم رؤيا ديدم.
گفتم: مخوّل بن ابراهيم از ربيع بن منذر از پدرش از شما نقل كرده كه شما فرموده‏ايد: «هيچ بنده‏اى نيست كه چشمانش براى ما قطره اشكى بيفشانند ـ يا ديدگانش براى ما اشكى بريزند ـ مگر آن كه خداوند، او را براى آن، زمانى دراز در بهشت جاى مى‏دهد». امام حسين عليه‏السلام، تأييد فرمود.۲
گفتم: سند ميان من و تو فرو افتاد [و مستقيم از خودت شنيدم].

1.در متن عربى حديث ، «حُقب» آمده كه به معناى : يك قرن ، يك عمر ، هشتاد سال يا بيشتر است (ر . ك : منتهى الأرب ، الطراز المتضمّن : مادّه «حقب») .

2.عرضه حديث در خواب از منظر علمى اعتبارى ندارد ولى اين حديث بيانگر فرهنگ ارتكازى عرضه حديث است .


شناخت نامه حدیث - جلد دوم
100

۹ / ۳

عَرضُ الحَديثِ عَلَى الإِمامِ الحَسَنِ علیه السلام

۵۵۱.الإمام الباقر عليه‏السلام: إنَّ الحَسَنَ بنَ عَلِيٍّ عليه‏السلام كَانَ جَالِسا ومَعَهُ أَصحابٌ لَهُ، فَمُرَّ بِجِنازَةٍ فَقامَ بَعضُ القَومِ ولَم يَقُمِ الحَسَنُ عليه‏السلام فلَمّا مَضَوا بِها قالَ بَعضُهُم: ألاَّ قُمتَ، عافاكَ اللّه‏ُ، فقَد كانَ رَسُولُ اللّه‏ِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله يقُومُ لِلجَنازَةِ إذا مَرُّوا بِها عَلَيهِ؟!
فَقالَ الحَسَنُ عليه‏السلام: «إنَّما قامَ رَسُولُ اللّه‏ِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله مَرَّةً، وذاكَ أنَّهُ مُرَّ بِجِنازَةِ يَهُوديٍ وكانَ المَكانُ ضَيِّقا، فقامَ رَسُولُ اللّه‏ِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله وكَرِهَ أن تعلُوَ رَأسَهُ».۱

۹ / ۴

عَرضُ الحَديثِ عَلَى الإِمامِ الحُسَينِ علیه السلام

۱ ـ تَأييدُ الحَديثِ

۵۵۲.الأمالي للمفيد عن جعفر بن محمّد بن مالك: حَدَّثَنا أحمَدُ بنُ يَحيَى الأَودِيُّ، حَدَّثَنا مُخَوَّلُ بنُ إبراهيمَ، عَنِ الرَّبيعِ بنِ المُنذِرِ، عَن أبيهِ، عَنِ الحُسَينِ بنِ عَلِيٍّ عليه‏السلام قالَ: ما مِن عَبدٍ قَطَرَت عَيناهُ فينِا قَطرَةً، أو دَمَعَت عَيناهُ فينا دَمعَةً إلاّ بَوَّأَهُ اللّه‏ُ بِها فِي الجَنَّةِ حُقُبا.۲
قالَ أحمَدُ بنُ يَحيَى الأَودِيُّ: فَرَأَيتُ الحُسَينَ بنَ عَلِيٍّ عليه‏السلام فِي المَنامِ، فَقُلتُ:
حَدَّثَني مُخَوَّلُ بنُ إبراهيمَ، عَنِ الرَّبيعِ بنِ المُنذِرِ، عَن أبيهِ، عَنكَ أنَّكَ قُلتَ: ما مِن عَبدٍ قَطَرَت عَيناهُ فينا قَطرَةً، أو دَمَعَت عَيناهُ فينا دَمعَةً إلاّ بَوَّأَهُ اللّه‏ُ بِها فِي الجَنَّةِ حُقُبا ؟ قالَ: نَعَم. قُلتُ: سَقَطَ الإِسنادُ بَيني وبَينَكَ.۳

1.. قرب الإسناد : ص ۸۸ ح ۲۹۲ عن الحسين بن علوان عن الإمام الصادق عليه‏السلام ، بحار الأنوار : ج ۸۱ ص ۲۷۲ ح ۳۲ .

2.. الحُقْب : ثمانون سنة ، وقيل : أكثر من ذلك . والحُقُب ـ بالضمّ ـ : الدهر ، وقيل : الحُقُب : السنة لسان العرب : ج ۱ ص ۳۲۶ «حقب» .

3.. الأمالي للمفيد : ص ۳۴۱ ح ۶ ، الأمالي للطوسي : ص ۱۱۷ ح ۱۸۱ ، بشارة المصطفى : ص ۶۲ ، بحار الأنوار : ج ۴۴ ص ۲۷۹ ح ۸ .

  • نام منبع :
    شناخت نامه حدیث - جلد دوم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد محمدی ری شهری با همکاری جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    3
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1397
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 1398
صفحه از 501
پرینت  ارسال به