423
شناخت نامه حدیث - جلد دوم

امامان عليهم‏السلام، با معرّفى كلّى حديث‏سازان و افشاى صريح برخى از آنان، به ميدان آمدند و با ارائه معيارهاى درست و كارآمد نقد و نيز كاربرد عملى آنها، به آموزش ياران و راويان خود پرداختند. معيارها و چگونگى كاربرد آنها در دو توضيح جداگانه «اعتبار سنجى حديث»۱ و «پژوهشى درباره عرضه حديث»۲، آمده است. آنچه در اين‏جا مى‏آيد، معرّفى كلّى و افشاى صريح واضعان است.

۴ / ۱. معرّفى كلّى حديث‏سازان

امامان عليهم‏السلام، در سرآغاز راه، تنها به بيان ويژگى‏هاى رفتارى و يا محتواى احاديث حديث‏سازان پرداختند. در نخستين اقدام، امام على عليه‏السلام، اين تصوّر نادرست را كه همه راويان از پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله، صادق و در يك درجه از وثاقت هستند، رد كرد و آنها را به چهار دسته منافقان دروغ‏پرداز، راويانى كه درست شنيده، امّا به خوبى نفهميده‏اند، راويانى كه درست نشنيده‏اند، نه آن كه غرضِ خاصّى داشته باشند و راويان صادق، ضابط و قابل اعتماد، تقسيم كرد.

اين نكته در خور توجّه است كه امام عليه‏السلام در آغاز و پيش از يادكردِ دسته‏هاى ديگر، واضعان را معرّفى مى‏كند.۳ امام على عليه‏السلام، سپس با هشدار به باقى ماندن اين دسته در جامعه اسلامى و ادامه فعّاليت در دوره پس از پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله، انگيزه و وضعيت آنان را توضيح داده و با اين روش، يكى از راه‏هاى شناسايى اين راويان حديث‏ساز را به دست مى‏دهد. امام عليه‏السلام در باره اينان مى‏فرمايد:

اين عالمان، با تزوير و دروغ و تهمت، خود را به حاكمان گم‏راه و دعوتگران دوزخ، نزديك كردند و آنان هم ايشان را كارگزار خويش ساختند و بر گردن مردم، سوار

1.ر . ك : ص ۵۶ .

2.ر . ك : ص ۲۱۶ .

3.ر . ك : ح ۲۵۹ و ح ۲۶۰ .


شناخت نامه حدیث - جلد دوم
422

۳. شيوه‏ها و قالب‏هاى جعل حديث

حديث‏سازان، راه‏هاى متفاوتى را پيمودند و از شيوه‏هاى گوناگونى، از تحريف جزئى تا كتاب‏سازى و دَس در مجموعه‏هاى حديثى، سود جستند. جاعلان، گاه واژه‏هايى را بر متن حديث مى‏افزودند و يا از آن مى‏كاستند تا معناى آن را به سود خود كنند. گاه حديثى كوتاه يا بلند را از آغاز تا پايان برمى‏ساختند و گاه مجموعه‏اى از روايت‏هاى ساختگى را با چند روايت درست، مى‏آميختند و در قالب نوشته‏اى به ظاهر معتبر، روانه بازار حديث مى‏كردند. گفتنى است جعل، به طور متعارف با ساختن يك حديث كامل، خواه كوتاه و خواه بلند، صورت مى‏گيرد. راوى جاعل، محتواى دلخواه را به صورت يك جمله يا عبارتى كامل، از ابتدا تا انتها مى‏سازد و آن را به معصوم نسبت مى‏دهد. اين متن‏ها، هر چند بسيار شبيه به متون ديگر احاديث هستند، امّا چون از اساس جعلى‏اند، قابل شناسايى‏اند. حديث جَسّاسه۱ و خلقت كهكشان از عَرَق افعى زير عرش،۲ در مجموعه‏هاى روايى اهل سنّت، از اين مواردند. گونه ديگر جعل، تطبيق نادرست يك حديث بر مصداق است، مانند احاديث حِلّيت نبيذ غير مُسكر بر نبيذ مُسكر.۳

۴. رويارويى با حديث‏سازى

جريان جعل، با وجود پشتيبانى‏هاى سياسى و اجتماعى، نتوانست مسير اصلى نقل و نشر حديث را در دست بگيرد؛ زيرا پيش از آن كه جريان جعل حديث پا بگيرد، پيامبر اكرم صلى‏الله‏عليه‏و‏آله و امام على عليه‏السلام با هشدارهاى خود، خطر آن را گوشزد كردند و سپس اهل بيت عصمت و طهارت، مبارزه با جعل حديث را بنا نهادند و آن را استوار ساختند.

1.ر . ك : صحيح مسلم : ج ۴ ص ۲۲۶۲ ح ۱۱۹ ، سنن الترمذى : ج ۴ ص ۵۲۲ ح ۲۲۵۳ .

2.ر . ك : المعجم الأوسط : ج ۷ ص ۳۱ ح ۶۷۶۰ ، مسند الشاميّين : ج ۳ ص ۲۷۳ ح ۲۲۴۱ .

3.براى آگاهى بيشتر در اين باره ، ر . ك : وضع و نقد حديث : ص ۱۶۶ ـ ۱۶۸ .

  • نام منبع :
    شناخت نامه حدیث - جلد دوم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد محمدی ری شهری با همکاری جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    3
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1397
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 1476
صفحه از 501
پرینت  ارسال به