383
شناخت نامه حدیث - جلد دوم

۸۳۴.سنن ابن ماجةـ به نقل از عبد اللّه‏ بن زيد ـ: پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله در برنامه داشت كه [براى نماز]بوق زده شود و دستور داد زنگ (ناقوس) بسازند. ناقوس در خواب به عبد اللّه‏ بن زيد، نشان داده شد. عبد اللّه‏ مى‏گويد: در خواب، مردى را ديدم با دو لباس سبز كه ناقوس با خود مى‏بُرد. به او گفتم: بنده خدا ! اين ناقوس را مى‏فروشى؟ گفت: مى‏خواهى چه كارش كنى؟ گفتم: با آن به نماز، فرا مى‏خوانم. گفت: نمى‏خواهى بهتر از اين را نشانت دهم؟ گفتم: آن چيست؟ گفت: مى‏گويى: اللّه‏ اكبر، اللّه‏ اكبر....

۸۳۵.المستدرك على الصحيحينـ به نقل از سفيان بن ليل ـ: چون فرجام كار حسن بن على عليه‏السلام و معاويه به آن‏جا رسيد كه رسيد (پيمان صلح، بسته شد)، در مدينه نزد امام عليه‏السلام رفتم، در حالى كه ميان يارانش نشسته بود.... در حضور ايشان، از اذان، سخن به ميان آورديم.
يكى از ما گفت: آغاز اذان، خوابى بود كه عبد اللّه‏ بن زيد بن عاصم، ديده بود.
حسن بن على عليه‏السلام فرمود: «شأن اذان، بالاتر از آن است. اذان را جبرئيل عليه‏السلام در آسمان گفت و هر جمله[ى آن] را دو بار گفت و آن را به پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله تعليم داد و در اقامه، هر جمله[ى آن] را يك بار گفت و آن را نيز به پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله آموخت».


شناخت نامه حدیث - جلد دوم
382

۸۳۴.سنن ابن ماجة عن عبد اللّه بن زيد: كانَ رَسولُ اللّهِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله قَد هَمَّ بِالبوقِ، وأَمَرَ بِالنّاقوسِ فَنُحِتَ، فَاُرِيَ عَبدُ اللّهِ بنُ زَيدٍ فِي المَنامِ ؛ قالَ: رَأَيتُ رَجُلاً عَلَيهِ ثَوبانِ أخضَرانِ، يَحمِلُ ناقوسا، فَقُلتُ لَهُ: يا عَبدَ اللّهِ، تَبيعُ النّاقوسَ؟ قالَ: وما تَصنَعُ بِهِ؟ قُلتُ: اُنادي بِهِ إلَى الصَّلاةِ، قالَ: أفَلا أدُلُّكَ عَلى خَيرٍ مِن ذلِكَ؟ قُلتُ: وما هُوَ؟ قالَ: تَقولُ: اللّهُ أكبَرُ، اللّهُ أكبَرُ...».۱

۸۳۵.المستدرك على الصحيحين عن سفيان بن اللّيل: لَمّا كانَ مِن أمرِ الحَسَنِ بنِ عَلِيٍّ عليه‏السلام ومُعاوِيَةَ ما كانَ، قَدِمتُ عَلَيهِ المَدينَةَ وهُوَ جالِسٌ في أصحابِهِ... فَتَذاكَرنا عِندَهُ الأَذانَ، فَقالَ بَعضُنا: إنَّما كانَ بَدءُ الأَذانِ رُؤيا عَبدِ اللّه‏ِ بنِ زَيدِ بنِ عاصِمٍ.
فَقالَ لَهُ الحَسَنُ بنُ عَلِيٍّ عليه‏السلام: إنَّ شَأنَ الأَذانِ أعظَمُ مِن ذاكَ ! أذَّنَ جِبريلُ عليه‏السلام فِي السَّماءِ مَثنى مَثنى ؛ وعَلَّمَهُ رَسولَ اللّه‏ِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله، وأَقامَ مَرَّةً مَرَّةً ؛ فَعَلَّمَهُ رَسولَ اللّه‏ِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله.۲

1.. سنن ابن ماجة : ج ۱ ص ۲۳۲ ح ۷۰۶ ، مسند ابن حنبل : ج ۵ ص ۵۴۰ ح ۱۶۴۷۸ ، تفسير الثعلبى : ج ۴ ص ۸۳ ، تاريخ دمشق : ج ۴ ص ۳۳۹ ح ۱۰۹۹ عن عبد الرحمن بن ابى ليلى وليس فيه صدره إلى «فنحت» وكلّها نحوه ، كنز العمّال : ج ۸ ص ۳۳۰ ح ۲۳۱۴۱ وراجع السنن الكبرى : ج ۱ ص ۶۱۸ ح ۱۹۷۵ .

2.. المستدرك على الصحيحين : ج ۳ ص ۱۸۷ ح ۴۷۹۸ ، نصب الراية : ج ۱ ص ۲۶۱ ، إمتاع الأسماع : ج ۱۰ ص ۱۲۲ وليس فيه «وأقام» وراجع أحكام القرآن للجصّاص : ج ۲ ص ۵۵۸ .

  • نام منبع :
    شناخت نامه حدیث - جلد دوم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد محمدی ری شهری با همکاری جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    3
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1397
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 1768
صفحه از 501
پرینت  ارسال به