359
شناخت نامه حدیث - جلد دوم

على عليه‏السلام فرمود: «تو را از چيزى خبردار نمى‏كنم، مگر آن كه آن ده تن را نام ببرى».

زبير گفت: ابو بكر، عمر، عثمان، طلحه، زبير، عبد الرحمان بن عوف، سعد بن ابى وقّاص، ابو عبيدة بن جرّاح و سعيد بن عمرو بن نفيل.

على عليه‏السلام فرمود: «نُه نفر شمردى. پس دهمى كيست؟».

گفت: تو.

على عليه‏السلام فرمود: «اقرار كردى كه من از اهل بهشتم ؛ ولى آنچه را در باره خود و يارانت ادّعا كردى، من نمى‏پذيرم و منكِر آن هستم».

زبير گفت: آيا آن را دروغ بستن بر پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله مى‏پندارى؟

فرمود: «دروغ نمى‏پندارم ؛ بلكه سوگند به خدا، يقين دارم». سپس فرمود: «به خدا سوگند، برخى از افرادى را كه نام بردى، در تابوتى در قسمتى از يك گودال در پايين‏ترين جاى جهنّم هستند. بر اين گودال، سنگى است كه وقتى خدا مى‏خواهد آتش جهنّم را بيفروزد، اين سنگ را بر مى‏دارد. من، اين را از پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله شنيدم. [اگر نمى‏پذيرى،] خدا تو را بر من پيروز كند و خونم را به دست تو بريزد، و گر نه خدا مرا بر تو و يارانت پيروز كند و خون شما را به دست من بريزد و روح شما را زودتر به آتش برساند!».

آن گاه، زبير باز گشت، در حالى كه اشك مى‏ريخت.۱

گفتنى است علاّمه امينى به اين حديث پرداخته و اسناد آن را بررسى كرده است.۲

1.الاحتجاج : ج ۱ ص ۳۷۶ ح ۷۰ ، بحار الأنوار : ج ۳۲ ص ۲۱۶ ذيل ح ۱۷۱ .

2.الغدير : ج ۱۰ ص ۱۲۲ ـ ۱۲۳ .


شناخت نامه حدیث - جلد دوم
358

پيشگيرى از قتل وى، به آن استناد مى‏شد، در حالى كه در هيچ يك از مصادر تاريخى به آن اشاره نشده است.

۹. توجّه به عملكرد افراد بشارت داده شده

همان گونه كه در آغاز اين گفتار گفتيم، ارزيابى عملكرد افرادى كه بهشتى خوانده شده‏اند، روشن‏ترين قرينه صحّت يا بطلان گزارش است. بر اين اساس، با توجّه به عملكرد شمارى از كسانى كه در اين حديث، بهشتى خوانده شده‏اند، قطعا نمى‏توان صحّت آن را تأييد كرد.

۱۰. تكذيب حديث از سوى امام على عليه‏السلام

نكات ياد شده، هنگامى كه در كنار تكذيب شديد امام على عليه‏السلام در جنگ جمل قرار مى‏گيرد، هر پژوهشگر منصفى را به يقين مى‏رساند كه حديث «عشره مبشَّره»، نادرست است. متن گزارش، چنين است:

سُلَيم بن قيس: هنگامى كه امير مؤمنان عليه‏السلام در جنگ جمل با اهل بصره رويارو شد، زبير را به سوى خود خواند. زبير همراه طلحه، بيرون آمد. على عليه‏السلام به آنها فرمود: «شما دو تن و همه صاحبان دانش از خاندان محمّد و عايشه دختر ابو بكر، مى‏دانيد كه همه اهل جمل، بر زبان پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله نفرين شده‏اند و ناكام، كسى است كه دروغ بندد.

آن دو گفتند: چگونه نفرين شده‏ايم، در حالى كه ما بدرى و بهشتى هستيم؟!

على عليه‏السلام فرمود: «اگر يقين داشتم كه شما بهشتى هستيد، هرگز جنگيدن با شما را روا نمى‏دانستم».

زبير گفت: آيا خبر سعيد بن زيد بن عمرو بن نفيل را نشنيده‏اى كه از پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله شنيده كه مى‏فرمود: «ده نفر از قريش، در بهشت‏اند»؟

على عليه‏السلام فرمود: «شنيدم كه آن را عثمان در زمان خلافتش مى‏گفت».

زبير گفت: آيا آن را دروغى بر پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله مى‏دانى؟

  • نام منبع :
    شناخت نامه حدیث - جلد دوم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد محمدی ری شهری با همکاری جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    3
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1397
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 1380
صفحه از 501
پرینت  ارسال به