۷۹۴.شرح نهج البلاغة، ابن ابى الحديد ـ به نقل از ابو الحسن مدائنى ـ: [امام] حسن عليهالسلام، فراوان ازدواج مىكرد. با خَوله، دختر منظور بن زبّان فزارى كه مادرش مليكه، دختر خارجة بن سنان بود، ازدواج كرد و او برايش حسن بن حسن را به دنيا آورد. با امّ اسحاق، دختر طلحة بن عبيد اللّه، ازدواج كرد و او برايش پسرى آورد كه وى را طلحه ناميد. با اُمّ بشر دختر ابو مسعود انصارى ازدواج كرد... كه برايش زيد بن حسن را به دنيا آورد.
با جَعده، دختر اشعث بن قيس، ازدواج كرد كه به او سم نوشانْد. با هند دختر سهيل بن عمرو، ازدواج كرد و نيز حفصه، دختر عبد الرحمان بن ابى بكر و همچنين با زنى از قبيله كلب. با يكى از دختران عمرو بن ابراهيم منقرى، ازدواج كرد و زنى از قبيله ثقيف كه عمرو را برايش به دنيا آورد. با يكى از دختران علقمه بن زُراره و نيز زنى از طايفه بنى شيبان از خاندان همّام بن مُرّه هم ازدواج كرد. به او گفته شد: اين، نظر خوارج را دارد. او را طلاق داد و فرمود: «خوش ندارم كه پارهاى از آتش دوزخ را به سينهام بچسبانم».
مدائنى مىگويد: او [امام حسن عليهالسلام] از مردى، دخترش را خواستگارى كرد و او هم پذيرفت. مرد به او گفت: من دخترم را به همسرىات در مىآورم با آن كه مىدانم تو وفادار نيستى و زود خشم گيرنده و بسيار طلاق دهندهاى ؛ امّا تو ميان مردم، بهترين تبار را دارى و از نظر پدر و جدّ، برتر از همهاى....
مدائنى مىگويد: همسران حسن بن على[عليهالسلام] شماره شدند، هفتاد زن بودند.
۷۹۵.المحاسنـ به نقل از عبد اللّه بن سنان، از امام صادق عليهالسلام ـ: مردى نزد امير مؤمنان عليهالسلام آمد و به او گفت: براى مشورت با تو آمدهام. حسن و حسين عليهماالسلام و عبد اللّه بن جعفر، دخترم را خواستگارى كردهاند. امير مؤمنان عليهالسلام فرمود: «مشاور، امين است ؛ امّا حسن. او زنان را فراوان طلاق مىدهد. دخترت را به همسرى حسين در آور كه او براى دخترت بهتر است».
۷۹۶.الكافىـ به نقل از عبد اللّه بن سنان، از امام صادق عليهالسلام ـ: على عليهالسلام بر بالاى منبر فرمود: «به حسن، زن ندهيد. او مردى است كه فراوان، طلاق مىدهد. مردى از قبيله هَمْدان برخاست و گفت: آرى، به خدا قسم ما حتما به او زن خواهيم داد. او فرزند پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله و فرزند اميرمؤمنان عليهالسلام است. اگر خواست، همسرش را نگاه مىدارد و اگر خواست، طلاق مىدهد».
