۷۷۹.مسند ابن حنبلـ به نقل از ابو هُرَيره ـ: پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله فرمود: «خدايمان ـ نامش مبارك باد ـ هر شب، در پاره سوم آن، به آسمان دنيا پايين مىآيد و مىفرمايد: "چه كسى مرا مىخواند، تا اجابتش كنم ؟ چه كسى از من مىخواهد، تا عطايش كنم ؟ چه كسى از من آمرزش مىخواهد تا او را بيامرزم ؟" تا آن كه سپيده بدمد. از اين رو، [شب زندهداران] نماز آخر شب را بر نماز اوّل آن، ترجيح مىدهند».
۷۸۰.صحيح البخارىـ به نقل از ابو هُرَيره ـ: پيامبر صلىاللهعليهوآله فرمود: «بهشت و دوزخ با يكديگر به گفتگو پرداختند. دوزخ گفت: من به متكبّران و زورگويان، اختصاص داده شدهام.
بهشت گفت: من كه جز مردمان بينوا و فرودست، واردم نمىشوند ؟ !
خداى تبارك و تعالى، به بهشت فرمود: "تو رحمت من هستى. با تو بر هر كس از بندگانم كه بخواهم، رحم مىآورم" و به دوزخ فرمود: "تو عذاب من هستى. با تو هر يك از بندگانم را كه بخواهم، عذاب مىكنم".
هر دوى آنها پُر مىشوند، امّا دوزخ پُر نمىشود تا آن كه خدا پايش را مىگذارد و مىگويد: "بس كن. بس كن. بس كن !". در اين هنگام، پُر و بخشى از آن بر بخشى ديگر، جمع مىشود».
