223
شناخت نامه حدیث - جلد دوم

و برخى ديگر، در باره حكم خضاب كردن مو،۱ حرمت زراندوزى،۲ پرسش كرده‏اند. نقل‏هاى مشهور «اِختِلافُ اُمَّتي رَحمَةٌ»،۳ «مَن كُنتُ مَولاهُ فَعَلِيٌّ مَولاهُ»۴ و «يَسعى بِذِمَّتِهِم أدناهُم»،۵ «لا جَبرَ ولا تَفويضَ ولكِن أمرٌ بَينَ أمرَينِ»،۶ «لا يَأبَى الكَرامَةَ إلاّ حِمارٌ»،۷ «عَورَةُ المُؤمِنِ عَلَى المُؤمِنِ حَرامٌ»،۸ «أنتُمُ المُستَضعَفونَ بَعدي»۹ و «أعَوذُ بِكَ مِن شَرِّ السّامَّةِ وَ الهامَّةِ»۱۰ از نمونه‏هاى ديگر عرضه حديث هستند.

گفتنى است سؤال از جهت صدور و وجود و عدم تقيّه را نيز مى‏توان در اين‏جا افزود؛ مانند سؤال در باره تمام خواندن نماز در سفر مكّه و مدينه۱۱ و تقسيم ارث.۱۲

۳. نيل به فهم برتر

درايت حديث، سفارش ائمّه عليهم‏السلام و مورد علاقه راويان فهيم بوده است. راويان، گاه حديث را مى‏پذيرفتند؛ ولى كنجكاوى‏شان اقتضا مى‏كرد كه آن را دقيق‏تر و عميق‏تر فرا گيرند. براى نمونه، زُراره بر امام باقر عليه‏السلام چنين عرضه كرده است: مردم از پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله روايت مى‏كنند كه فرمود: «اشراف و بزرگان شما در عصر جاهلى، پس از اسلام هم بزرگِ شمايند». امام باقر عليه‏السلام فرمود: «راست مى‏گويند؛ ولى معنايش را

1.ر . ك : ح ۶۳۲ .

2.معانى الأخبار : ص ۱۵۲ ح ۱ .

3.ر . ك : ح ۶۰۰ .

4.ر . ك : ح ۵۵۷ .

5.ر . ك : ح ۵۸۷ .

6.التوحيد : ص ۳۶۲ ح ۸ .

7.ر . ك : ح ۶۲۱ .

8.ر . ك : ح ۵۹۷ .

9.ر . ك : ح ۵۸۸ .

10.معانى الأخبار : ص ۱۷۳ ح ۱ .

11.ر . ك : ح ۶۵۸ .

12.ر . ك : ح ۵۷۷ .


شناخت نامه حدیث - جلد دوم
222

پيامبر در خمس،۱ مسئله مهدويت وغيبت و ظهور امام زمان عليه‏السلام ۲ و انديشه‏هاى غاليان نيز از اين زمره‏اند.۳

۲. دست‏يابى به متن و معناى اصلى حديث

بعضى از راويان، عامدانه، احاديثى را تغيير مى‏داده و برخى، ناخواسته، برداشت نادرست كرده‏اند. عرضه حديث، سوء برداشت يا تحريف صورت گرفته را برمى‏نمود. يك نمونه، عرضه احاديثى در باره گوشت از سوى سكونى۴ و به گونه خلاصه‏تر از سوى عبد الأعلى، وابسته آل سام بر امام صادق عليه‏السلام است.۵ نمونه‏هاى ديگرى، مانند ارتباط ولايت امام على عليه‏السلام با پيدايش يا زُدايش فقر۶ و حكم نوافل نمازهاى روزانه۷ نيز موجود است.

دستيابى به قرينه‏هاى جانبى، بويژه فضا و اسباب صدور حديث، از دستاوردهاى عرضه به انگيزه تبيين بوده است؛ قرينه‏هايى مهم كه به دلايل مختلفى، گاه نقل نشده و حديث را مبهم و يا گرفتار مشكل ناسازگارى با مسلّمات كرده‏اند. راويان دقيق، به اين مسئله، توجّه داشته و عرضه‏هايشان، به نقل قرينه‏ها و تبيين حديث، انجاميده است. براى نمونه، كسى مانند على بن مغيره، در باره سخن منقول از پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله در باره گوسفند مُرده سوده، از امام صادق عليه‏السلام سؤال مى‏كند.۸ ابان بن اَحمَر نيز از امام كاظم عليه‏السلام در باره حديثى نبوى مى‏پرسد كه مانع از ترك سرزمين مبتلا به بيمارى طاعون است۹

1.ر . ك : ح ۶۶۶ .

2.ر . ك : ح ۶۴۷ و ۶۴۸ .

3.ر . ك : ح ۶۱۵ .

4.ر . ك : ح ۵۹۴ .

5.ر . ك : ح ۵۹۲ .

6.ر . ك : ح ۶۱۰ .

7.ر . ك : ح ۶۰۷ .

8.ر . ك : ح ۵۹۱ .

9.ر . ك : ح ۶۲۴ .

  • نام منبع :
    شناخت نامه حدیث - جلد دوم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد محمدی ری شهری با همکاری جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    3
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1397
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 1474
صفحه از 501
پرینت  ارسال به