155
شناخت نامه حدیث - جلد دوم

ب ـ تبيين حديث

۶۲۱.الكافىـ به نقل از حسن بن جَهْم ـ: خدمت ابو الحسن (امام كاظم عليه‏السلام) رسيدم. ايشان، عطردانى در آورد كه در آن، مقدارى مُشك بود و فرمود: «از اين بردار». من مقدارى برداشتم و به خودم ماليدم. فرمود: «بيشتر بردار و به گلويت بزن». من، كمى برداشتم و به گلويم زدم. باز فرمود: «بيشتر». من باز هم برداشتم و مقدار بسيارى از آن در دستم ماند. فرمود: «به گلويت بزن». من اطاعت كردم. سپس فرمود: «امير مؤمنان عليه‏السلام فرموده است: ردّ احسان نمى‏كند، مگر دراز گوش».
گفتم: [احسان] معنايش چيست؟
فرمود: «[مثل تعارف كردن] عطر، بالش» و چيزهايى را برشمرد.

۶۲۲.التوحيدـ به نقل از محمّد بن ابى عُمَير ـ: از امام كاظم عليه‏السلام در باره معناى اين سخن پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله كه: «بدبخت، كسى است كه در رَحِم مادرش بدبخت است و خوش‏بخت، كسى است كه در رَحِم مادرش خوش بخت است»، پرسيدم.
فرمود: «بدبخت، كسى است كه خدا، در حالى كه او در رَحِم مادرش هست، مى‏داند كه او كارهاى بدبختان را خواهد كرد و خوش‏بخت، كسى است كه خدا در حالى كه او در رَحِم مادرش هست، مى‏داند كه او كارهاى خوش‏بختان را خواهد كرد».
به ايشان گفتم: پس معناى اين سخن پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله كه: «عمل كنيد كه هر كس براى آنچه آفريده شده، آماده گشته است»، چيست؟
فرمود: «خداوند عز و جل، جنّ و اِنس را آفريد تا او را بندگى كنند و آنان را نيافريد كه نافرمانى‏اش كنند. اين [به دليل]سخن خداوند عز و جل است كه: «و جنّ و انس را نيافريدم، جز براى آن كه مرا بندگى كنند». اين‏چنين [خداوند، راه رسيدن]هر كس را به آنچه براى او خلق شده، هموار ساخته است. پس، واى بر كسى كه گم‏راهى را بر هدايت، ترجيح دهد!».


شناخت نامه حدیث - جلد دوم
154

۲ ـ تَبيينُ الحَديثِ

۶۲۱.الكافي عن الحسن بن جهم: دَخَلتُ عَلى أبِي الحَسَنِ عليه‏السلام، فَأَخرَجَ إلَيَّ مَخزَنَةً فيها مِسكٌ وقالَ: خُذ مِن هذا، فَأَخَذتُ مِنهُ شَيئا فَتَمَسَّحتُ بِهِ، فَقالَ: أصلِح وَاجعَل في لَبَّتِكَ مِنهُ، قالَ: فَأَخَذتُ مِنهُ قَليلاً فَجَعَلتُهُ في لَبَّتي، فَقالَ لي: أصلِح، فَأَخَذتُ مِنهُ أيضا، فَمَكَثَ في يَدي مِنهُ شَي ءٌ صالِحٌ، فَقالَ لي: اِجعَل في لَبَّتِكَ، فَفَعَلتُ، ثُمَّ قالَ: قالَ أميرُ المُؤمِنينَ عليه‏السلام: «لا يَأبَى الكَرامَةَ إلاّ حِمارٌ». قالَ: قُلتُ ما مَعنى ذلِكَ؟
قالَ: الطّيبُ وَالوِسادَةُ. وعَدَّ أشياءَ.۱

۶۲۲.التوحيد عن محمّد بن أبي عمير: سَأَلتُ أبَا الحَسَنِ موسَى بنَ جَعفَرٍ عليه‏السلام عَن مَعنى قَولِ رَسولِ اللّهِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: «الشَّقِيُّ مَن شَقِيَ في بَطنِ اُمِّهِ، وَالسَّعيدُ مَن سَعِدَ في بَطنِ اُمِّهِ»، فَقالَ:
الشَّقِيُّ مَن عَلِمَ اللّهُ وهُوَ في بَطنِ اُمِّهِ أنَّهُ سَيَعمَلُ أعمالَ الأَشقِياءِ، وَالسَّعيدُ مَن عَلِمَ اللّهُ وهُوَ في بَطنِ اُمِّهِ أنَّهُ سَيَعمَلُ أعمالَ السُّعَداءِ.
قُلتُ لَهُ: فَما مَعنى قَولِهِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: اِعمَلوا فَكُلٌّ مُيَسَّرٌ لِما خُلِقَ لَهُ؟
فَقالَ: إنَّ اللّهَ عز و جل خَلَقَ الجِنَّ وَالإِنسَ لِيَعبُدوهُ ولَم يَخلُقهُم لِيَعصوهُ، وذلِكَ قَولُهُ عز و جل: «وَ مَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الاْءِنسَ إِلاَّ لِيَعْبُدُونِ»۲، فَيَسَّرَ كُلاًّ لِما خُلِقَ لَهُ، فَالوَيلُ لِمَنِ استَحَبَّ العَمى عَلَى الهُدى!.۳

1.. الكافي : ج ۶ ص ۵۱۳ ح ۳ ، عيون أخبار الرضا عليه‏السلام : ج ۱ ص ۳۱۱ ح ۷۷ ، معاني الأخبار : ص ۲۶۸ ح ۱ و ص ۱۶۳ ح ۱ عن احمد بن محمد البزنطي ، مشكاة الأنوار : ص ۳۱۰ ح ۹۷۰ وفيها ذيله من «قال أمير المؤمنينع» نحوه ، بحار الأنوار : ج ۷۵ ص ۱۴۰ ح ۲ وراجع المصنّف لابن أبي شيبة : ج ۶ ص ۱۲۱ ح ۴ .

2.. الذاريات : ۵۶ .

3.. التوحيد : ص ۳۵۶ ح ۳ ، بحار الأنوار : ج ۵ ص ۱۵۷ ح ۱۰ وراجع الكافي : ج ۸ ص ۸۱ ح ۳۹ والزهد للحسين بن سعيد : ص ۱۴ ح ۲۸ وسنن ابن ماجة : ج ۱ ص ۱۸ ح ۴۶ .

  • نام منبع :
    شناخت نامه حدیث - جلد دوم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد محمدی ری شهری با همکاری جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    3
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1397
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 1559
صفحه از 501
پرینت  ارسال به