149
شناخت نامه حدیث - جلد دوم

۶۱۴.كامل الزياراتـ به نقل از محمّد بن مُصادف ـ: مالك جُهَنى برايم از امام باقر عليه‏السلام در باره زيارت قبر امام حسين عليه‏السلام نقل كرد كه فرمود: «هر كس با شناخت حقّ او به زيارتش بيايد، خداوند، برايش يك حج مى‏نويسد و پيوسته، در پناه اوست تا باز گردد».
مالك، در آن سال، در گذشت و من، حج گزاردم و نزد امام صادق عليه‏السلام، رفتم و گفتم: مالك، حديثى از امام باقر عليه‏السلام در باره زيارت قبر حسين عليه‏السلام برايم نقل كرده است. امام عليه‏السلام فرمود: «آن را بگو».
من، حديث را براى ايشان گفتم و چون به پايان بردم، فرمود: «آرى. اى محمّد ! [برابر است با]يك حجّ و يك عمره».

د ـ انكار حديث

۶۱۵.امام صادق عليه‏السلام ـ هنگامى كه به ايشان گفته شد: از شما نقل شده كه فرموده‏اى: «باده، قمار، بت‏ها و تيرهاى قمار۱، [خود حرام نيستند و نماد] مردان هستند ـ: خداوند عز و جل با خلقش به گونه‏اى گفتگو نمى‏كند كه نفهمند.

۶۱۶.تفسير العيّاشىـ به نقل از عبد الصمد بن بشير ـ: نزد امام صادق عليه‏السلام از چگونگى [تشريع]اذان، سخن به ميان آمد. و [كسى] گفت: مردى از انصار، [كيفيت] اذان را در خوابش ديد و آن را براى پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله باز گفت و پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله به او دستور داد كه آن را به بلال، ياد دهد.
امام صادق عليه‏السلام فرمود: «دروغ مى‏گويند ! پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله در سايه كعبه، خواب بود كه جبرئيل عليه‏السلام با ظرفى كه در آن، آبى از بهشت بود، نزد او آمد و بيدارش كرد و دستور داد با آن، غسل كند. آن گاه، پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله در مَحمِلى كه هزار هزار رنگ از نور داشت، قرار گرفت و سپس، بالايش بُردند تا اين كه به درهاى آسمان رسيد... و تا آن كه به آسمان هفتم، وارد شد و به سِدرةُ المُنتهى رسيد.
سِدره [به پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله] گفت: پيش از تو، هيچ مخلوقى از من نگذشته است.سپس [پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله] عبور كرد و نزديك و نزديك‏تر شد تا [فاصله‏اش] به اندازه [فاصله] دو سر كمان يا كمتر گرديد. آن گاه، خداوند به بنده‏اش وحى كرد، آنچه را كه وحى كرد...»۲.
[امام صادق عليه‏السلام] فرمود: «پس خداوند، پيامبران و رسولان و فرشتگان را نزد او، گِرد آورد. آن گاه به جبرئيل فرمان داد و براى او اذان گفت و نماز را به پا كرد و پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله، جلو رفت و با آنان، نماز گزارد. چون نمازش تمام شد، رو به آنان كرد.
خداوند به پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله فرمود: بپرس «از كسانى كه پيش از تو، كتاب [الهى]مى‏خواندند. قطعاً حق، از جانب پروردگارت به سوى تو آمده است. پس، هرگز از ترديد كنندگان مباش»و در آن روز، پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله، از آنان پرسيد سپس [به زمين] پايين آمد و دو كتاب با خود داشت كه آنها را به امير مؤمنان عليه‏السلام سپرد».
امام صادق عليه‏السلام فرمود: «اين، آغاز [تشريع] اذان بوده است».

1.اشاره‏اى به آيه ۹۰ سوره مائده است .

2.اشاره به آيه ۱۰ سوره نجم .


شناخت نامه حدیث - جلد دوم
148

۶۱۴.كامل الزيارات عن محمّد بن مصادف: حَدَّثَني مالِكٌ الجُهَنِيُّ عَن أبي جَعفَرٍ عليه‏السلام في زِيارَةِ قَبرِ الحُسَينِ عليه‏السلام، قالَ: «مَن أتاهُ زائِرا لَهُ عارِفا بِحَقِّهِ كَتَبَ اللّه‏ُ لَهُ حَجَّةً، ولَم يَزَل مَحفوظا حَتّى يَرجِعَ»، قالَ: فَماتَ مالِكٌ في تِلكَ السَّنَةِ، وحَجَجتُ فَدَخَلتُ عَلى أبي عَبدِ اللّه‏ِ عليه‏السلام فَقُلتُ: إنَّ مالِكاً حَدَّثَني بِحَديثٍ عَن أبي جَعفَرٍ عليه‏السلام في زِيارَةِ قَبرِ الحُسَينِ عليه‏السلام، قالَ: هاتِهِ، فَحَدَّثتُهُ، فَلَمّا فَرَغتُ، قالَ: نَعَم يا مُحَمَّدُ ! حَجَّةٌ وعُمرَةٌ.۱

۴ ـ إنكارُ الحَديثِ

۶۱۵.الإمام الصادق عليه‏السلام ـ لَمّا قيلَ لَهُ: رُوِيَ عَنكُم: أنَّ الخَمرَ وَالمَيسِرَ وَالأَنصابَ وَالأَزلامَ۲ رِجالٌ ؟ ـ: ما كانَ اللّه‏ُ عز و جل لِيُخاطِبَ خَلقَهُ بِما لا يَعلَمونَ.۳

۶۱۶.تفسير العيّاشي عن عبد الصمد بن بشير: ذُكِرَ عِندَ أبي عَبدِ اللّه‏ِ عليه‏السلام بَدءُ الأَذانِ، فَقالَ: إنَّ رَجُلاً مِنَ الأَنصارِ رَأى في مَنامِهِ الأَذانَ فَقَصَّهُ عَلى رَسولِ اللّه‏ِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله فَأَمَرَهُ رَسولُ اللّه‏ِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله أن يُعَلِّمَهُ۴ بِلالاً.
فَقالَ أبو عَبدِ اللّه‏ِ: كَذَبوا ! إنَّ رَسولَ اللّه‏ِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله كانَ نائِما في ظِلِّ الكَعبَةِ، فَأَتاهُ جَبرَئيلُ عليه‏السلام ومَعَهُ طاسٌ فيهِ ماءٌ مِنَ الجَنَّةِ، فَأَيقَظَهُ وأَمَرَهُ أن يَغتَسِلَ بِهِ، ثُمَّ وَضَعَ في مَحمِلٍ لَهُ ألفَ ألفِ لَونٍ مِن نورٍ، ثُمَّ صَعِدَ بِهِ حَتَّى انتَهى إلى أبوابِ السَّماءِ... حَتَّى انتَهى إلَى السَّماءِ السّابِعَةِ، قالَ: وَانتَهى إلَى السِّدرَةِ المُنتَهى.
قالَ: فَقالَتِ السِّدرَةُ: ما جاوَزَني مَخلوقٌ قَبلَكَ، ثُمَّ مَضى فَتَدانى فَتَدَلّى، فَكانَ قابَ قَوسَينِ أو أدنى، فَأَوحَى اللّه‏ُ إلى عَبدِهِ ما أوحى.
قالَ: فَجَمَعَ لَهُ النَّبِيّينَ وَالمُرسَلينَ وَالمَلائِكَةَ، ثُمَّ أمَرَ جَبرَئيلَ فَأَتَمَّ الأَذانَ وأَقامَ الصَّلاةَ، وتَقَدَّمَ رَسولُ اللّه‏ِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله فَصَلّى بِهِم، فَلَمّا فَرَغَ التَفَتَ إلَيهِم، فَقالَ اللّه‏ُ لَهُ: سَلِ «الَّذِينَ يَقْرَءُونَ الْكِتَابَ مِن قَبْلِكَ لَقَدْ جَاءَكَ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَلاَ تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ»۵، فَسَأَلَهُم يَومَئِذٍ النَّبِيُّ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله. ثُمَّ نَزَلَ ومَعَهُ صَحيفَتانِ، فَدَفَعَهُما إلى أميرِ المُؤمِنينَ عليه‏السلام.
فَقالَ أبو عَبدِ اللّه‏ِ عليه‏السلام: فَهذا كانَ بَدءُ الأَذانِ.۶

1.. كامل الزيارات : ص ۳۰۰ ح ۵۰۲ ، بحار الأنوار : ج ۱۰۱ ص ۳۹ ح ۵۸ .

2.. هذا تلميح إلى قوله تعالى : «إِنَّمَا الْخَمْرُ وَالْمَيْسِرُ وَالْأَنصَابُ وَالْأَزْلَـمُ رِجْسٌ مِّنْ عَمَلِ الشَّيْطَـنِ» المائدة : ۹۰ .

3.. رجال الكشّي : ج ۲ ص ۵۷۸ ح ۵۱۳ ، تفسير العيّاشي : ج ۱ ص ۳۴۱ ح ۱۸۸ نحوه ، بحار الأنوار : ج ۲۴ ص ۳۰۰ ح ۴ .

4.. في المصدر : «يعمله» ، وما اُثبت من بحار الأنوار .

5.. يونس : ۹۴ .

6.. تفسير العيّاشي : ج۱ ص۱۵۷ ح۵۳۰ ، بحار الأنوار: ج۸۴ ص۱۱۹ ح۱۹ وراجع بصائر الدرجات: ص۱۹۰ ح۱.

  • نام منبع :
    شناخت نامه حدیث - جلد دوم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد محمدی ری شهری با همکاری جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    3
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1397
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 1642
صفحه از 501
پرینت  ارسال به