حمّاد را دقیق و محتاط در نقل حدیث دانسته است.۱ بیشتر احادیث وی، در فروعات فقهیاند، اغلب آنها با واسطه از معصومان علیهم السلام گزارش شدهاند. حمّاد، از راویان پُر حدیث به شمار میآید. نام او در کتب اربعه، در ۲ هزار و ۴۰۱ سند واقع شده است. حمّاد، کتابهایی در موضوع فقه و اعتقادات تألیف کرده که ازجمله آنهاست: کتاب الصلاة، کتاب الزکاة، کتاب النوادر، کتاب عبر و مواعظ که در آن تنبیهاتی در منافع الأعضاء و... هست.۲
۴۵. صفوان بن یحیی بیّاع سابری (م ۲۱۰ ق)
از شخصیتهای برجسته امامی و ازجمله فقیهان، محدّثان و متکلّمان بینظیر و از اصحاب نزدیکِ امام کاظم، امام رضا و امام جواد علیهم السلام بود.۳ صفوان، امام صادق علیه السلام را درک نکرده است.۴ از گروه سوم اصحاب اجماع و جزﺀ فقیهان از اصحاب امام کاظم و امام رضا علیهما السلام به شمار میآید.۵ پس از شهادت امام کاظم علیه السلام، به رغم پیشنهاد مالی فراوان، از فتنه وقف، سالم ماند۶ و در سال ۲۱۰ ق درگذشت.۷
مکانت حدیثی
نزد دانشمندان بسیاری شاگردی نمود و از آنان نقل روایت کرد. استادان صفوان بن یحیی در
1.. خلاصة الأقوال: ص۵۶ ش۲.
2.. رجال النجاشی: ج۱ ص۳۳۸ ش۳۶۸، الفهرست، طوسی: ص۱۱۵ ش۲۴۱.
3.. رجال النجاشی: ج۱ ص۴۳۹ ش۵۲۲، رجال الطوسی: ص۳۳۸ ش۵۰۳۸ و ص۳۵۹ ش۵۳۱۱ و ص۳۷۶ ش۵۵۵۹.
4.. تنقیح المقال: ج۲، ص۱۰۱.
5.. رجال الکشّی: ج۲ ص۸۳۰ ش۱۰۵۰.
6.. رجال النجاشی: ج۱ ص۴۳۹ ش۵۲۲.
7.. همان: ص۴۴۰ ش۵۲۴، رجال الکشّی: ج۲ ص۷۹۲ ش۹۶۱.