ایشان به برجستهترین متکلّم شیعی عصر خود، تبدیل شد و مناظرات بسیاری با فرقههای مختلف اسلامی و غیر اسلامی داشت. وی از اصحاب امام صادق و امام کاظم علیهما السلام شمرده شده است.۱ وفات هشام در سال ۱۹۹ ق در بغداد اتفاق افتاده است.۲
مکانت حدیثی
وی از راویانی چون ابو عبیده حَذّاء و ثابت بن هرمز، جارود، زُراره و سُدیر صیرفی، روایت کرده است و نیز راویانی چون ابن ابی عُمَیر، عبّاس بن عمرو، عبد اللّٰه بن مُغَیره و یونس بن عبد الرحمان، از وی اخذ حدیث کردهاند.۳ عالمان شیعه و اهل سنّت، هشام بن حکم را به وثاقت و بزرگی یاد کردهاند و اندیشه و شخصیت علمی او را ستودهاند.۴ کشّی، هجده روایت از ائمّه در مدح و ستایش هشام، نقل کرده است۵ و در مقابل، روایاتی در مذمت و نکوهش وی گزارش کرده است که علمای رجال به آنها پاسخ داده و آنها را نپذیرفتهاند.۶
احادیث و آثار
هشام بن حکم، در ۲۱۴ سند در موضوعات مختلف اعتقادی، فقهی و اخلاقی در کتب اربعه، قرار گرفته است. فهرستنگاران، حدود سی کتاب و رساله در موضوعات مختلف از وی نام بردهاند که هیچ یک از آنها موجود نیست، برخی از آنها عبارتاند از: أصل هشام؛ علل التحریم؛ الفرائض؛ کتاب المیراث؛ الإمامة؛ المجالس فی الإمامة؛ المیزان؛ التوحید و
1.. رجال النجاشی: ج۲ ص۳۹۸ ش۱۱۶۵، رجال الطوسی: ص۳۱۸ ش۴۷۵۰ و ص۳۴۵ ش۵۱۵۳، رجال البرقی: ص۳۵ و ۴۸.
2.. رجال النجاشی: ج۲ ص۳۹۷ ش۱۱۶۵.
3.. معجم رجال الحدیث: ج۱۹ ص۲۹۵ ش۱۳۳۲۹.
4.. الفهرست، طوسی: ص۲۵۹ ش۷۸۳، خلاصة الاقوال: ص۱۷۸، الفهرست ، ابن ندیم: ص ۳۰۸.
5.. رجال الکشّی: ج۲ ص۵۴۴ ش۴۸۳، ص۵۴۶ ش۴۸۴ وص۵۴۷ ش۴۸۶ وص۵۴۸ ش۴۸۷ وص۵۴۹ ش۴۹۰ وص۵۶۰ ش۴۹۵ و ... .
6.. تنقیح المقال: ج۳ ص۲۹۸ ش۱۲۸۵۳، معجم رجال الحدیث: ج۱۹ ص۲۸۶- ۲۸۹ ش۱۳۳۲۹.