57
شناخت نامه حدیث - جلد سوم

زمان امام کاظم علیه السلام- قبل از آنکه حضرت در بغداد زندانی شوند- در کوفه وفات یافته است که قبل از سال ۱۷۹ ق می‏شود.

مکانت حدیثی

مُفضّل بن عمر، از متکلّمان و محدّثان بوده و از استادان بسیاری نقل روایت کرده است که برخی از آنان عبارت‏اند از: ابو ایّوب عطّار، اسماعیل بن ابی فدیک، ثابت ثُمالی و جابر بن یزید جُعْفی. مهم‏ترین راویانی که از او روایت نقل کرده‏اند، عبارت‏اند از: محمّد بن سنان، ابن ابی عُمَیر، عثمان بن عیسی، بُشْر بن جعفر، مُعلّی بن خُنَیس و زُرعه. در باره اعتقاد و مذهب مفضّل بن عمر، میان رجالیان، اختلاف شده است که در نهایت، به دو دیدگاه اساسی باز می‏گردد:

۱. برخی او را امامی۱ و ثقه دانسته‏اند.۲ روایات فراوانی نیز از مؤلّفان کتب اربعه و دیگران نقل شده که دلالت بر جلالت، عظمت و منزلت مُفضّل بن عمر دارد.۳

۲. برخی دیگر، وی را فاسد المذهب و خطّابی می‏دانند۴. وجه جمع میان روایات قدح ومدح، حمل روایات ذم بر تقیّه و بر اساس حکمت و مصالح بوده است.

احادیث و آثار

از وی، حدود یکهزار روایت در حوزه‏های مختلف علوم اسلامی، از قبیل فقه، کلام، امام‏شناسی و اخلاق در منابع حدیثی نقل شده و از سوی فقیهان و عالمان شیعی، تلقّی به قبول شده است. او دارای آثار و تألیفاتی است که برخی از آنها عبارت‏اند از: کتاب فَکِّر

1.. الإرشاد: ج۲ ص۲۱۶، معجم رجال الحدیث: ج۱۸ ص۲۹۴ ش۱۲۵۸۶، تنقیح المقال: ج۳ ص۲۳۸ ش۱۲۰۸۴.

2.. معجم رجال الحدیث: ج۱۸ ص۲۹۴ ش۱۲۵۸۶، تنقیح المقال: ج۳ ص۲۳۸ ش۱۲۰۸۴.

3.. معجم رجال الحدیث: ج۱۸ ص۲۹۴ ش۱۲۵۸۶.

4.. رجال النجاشی: ج۲ ص۳۵۹ ش۱۱۱۳، رجال الکشّی: ج۲ ص۶۱۴ ش۵۸۵ و ۵۸۷.


شناخت نامه حدیث - جلد سوم
56

مکانت حدیثی

فقیه و محدّث؛ غالب روایات او از امام صادق علیه السلام است و از نوزده استاد حدیثی چون ابو بصیر، ابو حمزه ثُمالی و ابو صباح، حدیث نقل می‏کند و بیش از شصت راوی، مانند ابن ابی عُمَیر، بَزَنطی، ابن سنان و صفوان بن یحیی، از وی، حدیث گزارش کرده‏اند.۱ علمای رجال، او را به بزرگی و جلالت و وثاقت، یاد کرده‏اند.۲ عالمانی از اهل سنّت همچون ابن حیان، ذهبی و ابن حجر نیز او را موثق یا صدوق شمرده‌اند.

احادیث و آثار

معاویه بن عمّار، در هزار و ۳۷۳ سند در کتب اربعه، در موضوعات مختلف اعتقادی، فقهی، اخلاقی و تفسیر، واقع شده است. وی از جمله مؤلّفان بزرگ شیعه و دارای تصنیفات فراوان است. برخی آثار وی، چنین آمده است: کتاب الحج؛ کتاب الصلاة؛ کتاب یوم و لیلة؛ کتاب الدعاء؛ کتاب الطلاق؛ کتاب مزار أمیر المؤمنین علیه السلام۳ و کتاب الزکاة.۴ کثرت نقل روایات کتاب الحج او در الکافی و تهذیب الأحکام را می‌توان نشان دهنده تخصص ایشان در این حوزه دانست به‌خصوص آن‌که اکثر این روایات منشا فتوا نیز قرار گرفته است.

۳۳. مُفضّل بن عمر (حدود ۱۷۹ ق)

اهل کوفه و از اصحاب امام صادق و امام کاظم علیهما السلام۵ و یکی از اصحاب سرّ آن دو امام به شمار می‏آید.۶ تاریخ دقیق وفات مفضّل ثبت نشده است، ولی بر اساس یک روایت۷ در

1.. معجم رجال الحدیث: ج۱۸ ص۲۰۹-۲۱۰ ش۱۲۴۵۷.

2.. تنقیح المقال: ج۳ ص۲۲۴ ش۱۱۹۱۸.

3.. رجال النجاشی: ج۲ ص۳۴۷ ش۱۰۹۷.

4.. الفهرست، طوسی: ص۲۴۷ ش۷۳۷.

5.. رجال الطوسی: ص۳۰۷ ش۴۵۳۰ و ص۳۴۳ ش۵۱۲۲، رجال البرقی: ص۳۴.

6.. تنقیح المقال: ج۳ ص۲۴۰ و ۲۴۱ ش۱۲۰۸۴.

7.. ر.ک: رجال الکشّی: ج۲ ص۶۲۱ ش۵۹۷.

  • نام منبع :
    شناخت نامه حدیث - جلد سوم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد محمدی ری شهری با همکاری جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    3
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1397
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 814
صفحه از 323
پرینت  ارسال به