۱۳. جلال الدین سیوطی (م ۸۴۱ ـ ۹۱۱ ق)
سال ۸۴۱ ق، در قاهره، به دنیا آمد. تحصیلات آغازین را در پنج سالگی شروع کرد و در هشت سالگی، حافظ کلّ قرآن شد و پس از آن، به حفظ دیگر کتابها پرداخت. وی در سال ۹۱۱ ق درگذشت.۱
مکانت حدیثی
سیوطی، از عالمان، جامعنگاران و محدّثان بزرگ اهل سنّت به شمار میآید.۲ شرح حالنگاران و رجالیانِ پس از سیوطی، عظمت و جلالت قدر او را ستودهاند سیوطی، نزد ۱۶۰ استاد، به فراگیری حدیث پرداخت. مشهورترین استادان وی عبارتاند از: علم الدین بلقینی، محیی الدین محمّد بن سلیمان کافیجی، شهاب الدین شار مساحی، شرف الدین مناوی، جلال الدین محلّی، تقی الدین شمنّی، عبد القادر ابن ابی قاسم انصاری سعدی، اُمّ الهنا بنت قاضی ناصر الدین محمّد بدرانی، عایشه بنت عبد الهادی، اُمّ الفضل بنت محمّد مقدسی و اُمّ هانی بنت هورینی.۳ شاگردان فراوانی نیز از سیوطی استماع حدیث کرده و نوشتهاند که ۴۸ تن از آنان