191
شناخت نامه حدیث - جلد سوم

حافظ، متقن و مدافع سنن، توصیف کرده‏اند.۱

آثار حدیثی

دوازده اثر حدیثی و غیر حدیثی دارد که مشهورترین آن‏ها کتاب السنن است. این کتاب، دارای ۵ هزار و ۲۷۴ حدیث (بدون حذف روایات مکرّر)، در موضوعات مختلف فقهی و برخی اخبار غیر فقهی است.۲ همه این روایات، به‏صورت مسند، نقل شده‌اند و در برخی موارد، فقه الحدیث و اطّلاعات رجالی را نیز بدانها افزوده است. به عقیده برخی محقّقان، این کتاب پس از صحیحین، معتبرترین کتاب اهل سنّت به شمار می‏آید.۳ از او نقل است که: «۵۰۰ هزار حدیث از احادیث پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله را گِرد آوردم و از میان آن‏ها، ۴ هزار و ۸۰۰ حدیث صحیح را انتخاب کرده و در کتاب سنن تدوین نمودم».

سنن أبی داوود، دارای شرح‌ها و حواشی بسیاری است که برخی از آن‏ها عبارت‏اند از: ۱. معالم السنن، از ابو سلیمان احمد بن محمّد بن ابراهیم خطّابی (م ۳۸۸ ق)؛ ۲. المجتبی، از زکی الدین عبد العظیم بن عبد القوی مندری (م ۶۵۴ ق)؛ ۳. شرح سنن أبی داوود، از سراج الدین عمر بن علی ملقّن شافعی (م ۸۰۴ ق)؛ ۴. مرقاة الصعود إلی سنن أبی داوود، از جلال الدین سیوطی (م ۹۱۱ ق)؛ ۵. عون المعبود فی شرح سنن أبی داوود، از سیوطی؛ ۶. المسائل الّتی خالف علیها الإمام أحمد بن حنبل.

۷. محمّد بن عیسی تِرمِذی (۲۰۹ ـ ۲۷۹ ق)

وی به سال ۲۰۹ ق در روستای بلوغ، از روستاهای شهر تِرمِذ در ماوراء النهر، تولد یافت و در سال ۲۷۹ ق، در تِرمِذ، درگذشت.۴ به شهرهای عراق، خراسان و حجاز، مهاجرت کرد و

1.. سنن أبی داوود، مقدّمه : ج۱ ص۵، تهذیب التهذیب : ج۲ ص۳۹۲ ش۲۹۶۵.

2.. سنن أبی داوود، مقدمه‌ : ج۱ ص۱۳.

3.. اُصول الحدیث، علومه و مصطلحه : ص۳۲۱، سنن أبی داوود، مقدّمه : ص۹.

4.. سنن الترمذی، تحقیق احمد محمّد شاکر : ج۱ ص۶۲-۶۴ و ۷۴.


شناخت نامه حدیث - جلد سوم
190

سنن ابن ماجة، در طبع موجود، فاقد خطبه آغازین است. از این رو، کتابِ نخست آن در حکم مقدّمه سنن است که خود از ۲۶۶ حدیث، در موضوعات گوناگون اعتقادی تشکیل شده است. پس از آن، روایات فقهی در ضمن ۳۲ کتاب، بر اساس ابواب فقهی، تدوین شده‌اند. این کتاب، حاوی ۴ هزار و ۳۴۱ حدیث مسند است. شرح‌های بسیاری بر این کتاب، نوشته شده‌اند.

۶. ابو داوود سجستانی (۲۰۲ ـ ۲۷۵ ق)

وی به سال ۲۰۲ ق در سِند، واقع در غرب شهر هرات به دنیا آمد.۱ محدّث، فقیه، متکلّم و یکی از مؤلّفان صحاح ششگانه اهل سنّت است. در شهرهای مختلف ازجمله حجاز، شام، مصر، عراق، حلب، جزیره، ثغر و خراسان، به استماع حدیث پرداخت.۲ ابو داوود در سال ۲۷۵ ق، در بصره، درگذشت.۳

مکانت حدیثی

برخی، تعداد مشایخ او را پنجاه و برخی دیگر، سیصد نفر برشمرده‏اند که نتوانست همه آنان را مشخّص سازد.۴ وی بیشترین بهره علمی را از اسحاق بن راهویه، احمد بن حنبل، علی بن مدینی و یحیی بن معین، برد.۵ شمار فراوانی از محدّثان، در ردیف راویان او قرار دارند که ازجمله آنان می‏توان از صاحبان سنن، ابو عیسی ترمذی، نسائی، ابو عوانه اسفراینی، احمد بن ابراهیم بن اشنانی، احمد بن علی بن حسن بصری، ابو سعید بن اعرابی و فرزند او ابو بکر عبد اللّٰه بن ابی داوود نام برد.۶ عالمان اهل سنّت، ابو داوود را با تعابیری چون پارسا،

1.. تذکرة الحفّاظ : ج۲ ص۵۹۱ ش۶۱۵.

2.. همان، تهذیب الکمال : ج۱۱ ص۳۵۶ ش۲۴۹۲.

3.. تذکرة الحفّاظ : ج۲ ص۵۹۳ ش۶۱۵، الحدیث و المحدّثون : ص۳۶۰.

4.. تهذیب التهذیب : ج۲ ص۳۹۰ و ۳۹۱ ش۲۹۶۵.

5.. تاریخ دمشق : ج۲۲ ص۱۹۱ و ۱۹۵.

6.. سنن أبی داوود، مقدّمه : ج۱ ص۷، تهذیب الکمال : ج۱۱ ص۳۵۵- ۳۶۱ ش۲۴۹۲.

  • نام منبع :
    شناخت نامه حدیث - جلد سوم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد محمدی ری شهری با همکاری جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    3
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1397
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 939
صفحه از 323
پرینت  ارسال به