میرسند، در معتبرترین کتابهای اهل سنّت، صحاح ششگانه۱ و نیز در کتابهای شیعه۲ آمدهاند. همچنین وی از راویان «حدیث غدیر» است.۳
۲۵. سفیان ثوری (۹۷ ـ ۱۶۱ ق)
وی از «زهّاد ثمانیه» به شمار میآید.۴ شیخ طوسی، او را جزﺀ اصحاب امام صادق علیه السلام آورده است.۵ وی در سال ۹۷ ق زاده شد و در سال ۱۶۱ ق وفات یافت.۶
مکانت حدیثی
مشایخ او بیش از ششصد نفر معرّفی شدهاند که اصلیترین آنان، حبیب بن ابی ثابت، قیس بن مسلم و محمّد بن مُنکَدِر هستند. ابن جوزی، شاگردان او را ۲۰ هزار نفر معرّفی میکند که ذهبی، ضمن نقد این انتساب، مجموعه شاگردان وی را (با مجاهیل و کذّابین)، هزار و ۴۰۰ نفر میداند. اوزاعی، ابن جُرَیج و محمّد بن اسحاق، از وی روایت شنیدهاند، امّا بیشترین حجم نقل روایت از او در میان حفّاظ اهل سنّت، از آنِ مالک بن اَنَس است.۷
سفیان ثوری، در طبقه ششم یا هفتم راویان حدیث، جای دارد.۸ برخی رجالیان اهل سنّت، او را «أمیر المؤمنین فی الحدیث» خواندهاند و شعبه، وی را «احفظ» از خویش میدانست.۹ اهل سنّت، اتقان، حفظ، حدیثشناسی، ضبط، ورع و زهد وی را در حدّی میدانند که او را از توصیف به توثیق، بینیاز میسازد.۱۰ ذهبی، دو نقطهضعف در سفیان را
1.. راویان مشترک : ج۱ ص۴۵۷.
2.. الخصال : ص۷۳ ح ۱۱۳، الأمالی، طوسی : ص۳۷۷ ح ۸۰۷.
3.. الغدیر : ج۱ ص۷۶ ش۲۲.
4.. الأنساب، سمعانی : ج۱ ص۵۱۷.
5.. رجال الطوسی : ص۲۲۰ ش۲۹۲۴.
6.. سیر أعلام النبلاء : ج۷ ص۲۹۷ و ۲۳۰ ش۸۲.
7.. همان : ج۷ ص۲۳۰ - ۲۳۶ ش۸۲.
8.. الطبقات الکبری : ج۶ ص۳۷۱، تقریب التهذیب : ج۱ ص۳۷۱ ش۲۴۵۲.
9.. یحیی بن معین نیز ثوری را بر شعبة بن حجّاج، مقدّم میداشت (ر.ک : سیر أعلام النبلاء : ج۷ ص۲۳۷ ش۸۲).
10.. تاریخ بغداد : ج۹ ص۱۵۲ ش۴۷۶۳.