177
شناخت نامه حدیث - جلد سوم

است.۱ ابوالفرج اصفهانی، وی را ازجمله کسانی دانسته که فتوای نصرت دادن ابراهیم بن عبد اللّٰه (برادر نفس زکیّه) و لزوم شورش علیه حکومت عبّاسیان را داده است.۲ او در سال ۱۶۰ق در بصره درگذشت.۳

مکانت حدیثی

او از حدود چهارصد تن از تابعیان، حدیث استماع کرده است. ابن حجر، تعداد مشایخ او را ۴۱۵ تن، یاد کرده که اَبان بن تَغلِب، ابراهیم بن عامر، ابراهیم بن محمد، ابراهیم بن مسلم، اسماعیل بن عبد الرحمان (سدّی کبیر)، قتاده و ابو اسحاق، در شمار آنان هستند. راویان فراوانی مانند اعمش، ثوری، وکیع، ابو داوود طیالسی، ابو نعیم و قعنبی نیز از او اخذ حدیث کرده‏‏اند۴ برخی او را شیعه دانسته‏اند۵ که در مواجهه با مخالفت‏ها و اعتراض‌های اهل سنّت، از اعتقادات شیعی دست برداشت.۶ اهل سنّت، او را از طبقه هفتم راویان دانسته و توثیق و ستایش کرده‏۷ و از او به‏عنوان اوّلین پایه‏گذار علم رجال در عراق و حافظ مرزهای سنّت پیامبر صلی الله علیه و اله یاد کرده‏اند.۸ با القابی چون «سیّد المحدّثین» و «امام الأئمّة» در شناخت حدیث و نقّاد و حافظ حدیث، از او یاد شده است.۹

احادیث و آثار

شعبة بن حَجّاج، از محدّثان پُر حدیث به شمار می‏آید. احادیث او که به بیش از ۲هزار

1.. رجال الطوسی : ص۲۲۴ ش۳۰۱۵.

2.. مقاتل الطالبیّین : ص۳۱۳.

3.. تهذیب الکمال : ج۱۲ ص۴۹۵- ۴۹۷ ش۲۷۳۹.

4.. تهذیب التهذیب : ج۲ ص۴۹۴ ش۳۲۵۷، تاریخ بغداد : ج۹ س ۲۵۵ ش۴۸۳۰.

5.. أعیان الشیعة : ج۷ ص۳۴۸.

6.. تاریخ بغداد : ج۹ ص۲۶۰ ش۴۸۳۰.

7.. حلیة الأولیاء : ج۷ ص۱۴۴ ش۳۹۶.

8.. الثقات، ابن حبّان : ج۶ ص۴۴۶.

9.. کتاب المجروحین : ج۱ ص۴۶.


شناخت نامه حدیث - جلد سوم
176

تضعیف شده‏اند.۱

مکانت حدیثی

در سند روایات بیشتر با لقب «سکونی» و در کتب رجال با نام «اسماعیل بن ابی زیاد کوفی»، نام برده شده است.۲ سکونی در منابع شیعی از امام صادق علیه السلام روایت‏های فراوانی نقل کرده است و بیشترین روایات او از سوی حسین بن یزید نوفلی و عبد اﷲ بن مغیره بجلی نقل شده‌اند. همچنین راویانی چون ابو جهم، ابن مغیره، سلیمان بن جعفر جعفری، فضّاله بن ایّوب، محمّد بن سعید، محمّد بن عیسی و هارون بن جَهْم از وی حدیث شنیده‏اند.۳ او از جمله راویانی است که دیدگاه‏ متفاوتی در توثیق و تضعیف او مطرح ‏ شده است. برخی او را ضعیف خوانده‏اند۴ و گروه دیگر به وثاقت وی باور دارند.۵

احادیث و آثار

نام سکونی در هزار و ۱۳۷ سند، در کتب اربعه واقع شده است.۶ فهرست‏نویسان، کتاب‏هایی با عنوان‏هاى: کتاب الکبیر و النوادر، به وی نسبت داده‏اند.۷ برخی شواهد بر اعتبار کتاب‌های سکونی دلالت دارند.۸

۲۴. شعبة بن حَجّاج (۸۳ ـ ۱۶۰ ق)

وی سال ۸۳ ق به دنیا آمد.۹ شیخ طوسی، او را از اصحاب و راویان امام صادق علیه السلام شمرده

1.. تهذیب التهذیب : ج۱ ص۲۴۹، لسان المیزان : ج۱ ص۴۰۷.

2.. رجال النجاشى : ج۱ ص۱۰۹ ش۴۶.

3.. معجم رجال الحدیث : ج۳ ص۱۸۶ ش۱۴۳۱ و ص۱۰۸ ش۱۲۸۳ و ج۲۳ ص۱۰۳ ش۱۵۳۳۷.

4.. النهایة و نکتها : ج۲ ص۲۰۴، تذکرة الفقهاء : ج۱۰ ص۲۲۵ و ج۱۲ ص۱۳۵.

5.. عدّة الاُصول : ج۱ ص۱۴۹، خاتمة المستدرک : ج۴ ص۱۶۱، سماء المقال : ج۲ ص۴۲.

6.. معجم رجال الحدیث : ج۲۳ ص۱۰۳ ش۱۵۳۳۷ و ج۳ ص۱۰۸ ش۱۲۸۳.

7.. الفهرست، طوسی : ص۵۱ ش۳۸، الفهرست، ابن ندیم : ص۳۶۶، رجال النجاشى : ج۱ ص۱۰۹ و ۱۱۰ ش۴۶، السرائر : ج۳ ص۲۸۹.

8.. رجال السید البحر العلوم : ج۲ ص۱۲۴.

9.. الثقات، ابن حبّان : ج۶ ص۴۴۶.

  • نام منبع :
    شناخت نامه حدیث - جلد سوم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد محمدی ری شهری با همکاری جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    3
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1397
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 870
صفحه از 323
پرینت  ارسال به