است.۱ رجالشناسان اهل سنّت، متّفقاً وی را توثیق کرده و صحیح الروایه دانستهاند.۲ بهفرمان عمر بن عبدالعزیز، پس از سفر به دمشق برای تعلیم حدیث به مصر فرستاده شد.۳
احادیث و آثار
در حدیث، ثقه و کثیر الحدیث بود؛۴ بیشتر روایات ابن عمر، از طریق او، نقل شده است.۵ و روایتهای او از ابن عمر، جزﺀ احادیث صحیح به شمار میآید۶ و در صحیفهای مدوّن در دسترس بود و نزد نافع، خوانده میشد.۷ این صحیفه، مشتمل بر ۴۷ روایت بود، نسخهای از آن به روایت محمّد بن ادریس شافعی است.۸ روایات این نسخه بهعنوان احادیث صحیح، ملقب به سلسة الذهب مشهور بوده است.۹
۲۰. قَتادة بن دِعامه سَدوسی (۶۱ ـ ۱۱۷ یا ۱۱۸ ق)
وی به سال ۶۱ ق متولّد شد. او را فقیه و مفسّر و از حفّاظ زمان خویش نامیدهاند.۱۰ سال ۱۱۷ یا ۱۱۸ ق به علت بیماری طاعون در واسط درگذشت.۱۱
مکانت حدیثی
او در صدر طبقه سوم۱۲ راویان حدیث، قرار دارد. از برخی صحابیان، مانند اَنَس بن مالک،
1.. تهذیب التهذیب : ج۵ ص۵۸۹.
2.. تاریخ دمشق : ج۶۱ ص۴۳۳، تهذیب التهذیب : ج۵ ص۵۹۰.
3.. تاریخ دمشق : ج۶۱ ص۴۳۴.ص
4.. همان : ص۴۲۴.
5.. وفیات الأعیان : ج۵ ص۳۶۷، تاریخ دمشق : ج۶۱ ص۴۳۲.
6.. همان.
7.. تاریخ دمشق : ج۶۱ ص۴۲۴.
8.. وفیات الأعیان : ج۵ ص۳۶۷.
9.. رجال صحیح مسلم، ابن منجویه : ج۲ ص۱۵۰ ش۱۳۷۸.
10.. تهذیب التهذیب : ج ۴ ص۵۱۸، الكامل فی التاریخ : ج۳ ص۳۵۲.
11.. با توجّه به آن که بیشتر روایات او از تابعیان بزرگ است، برخی او را در طبقۀ چهارم، قرار دادهاند (تقریب ←التهذیب : ج۲ ص۲۶ ش۵۵۳۵).