171
شناخت نامه حدیث - جلد سوم

است.۱ رجال‏شناسان اهل سنّت، متّفقاً وی را توثیق کرده و صحیح الروایه دانسته‏اند.۲ به‏فرمان عمر بن عبدالعزیز، پس از سفر به دمشق برای تعلیم حدیث به مصر فرستاده شد.۳

احادیث و آثار

در حدیث، ثقه و کثیر الحدیث بود؛۴ بیشتر روایات ابن عمر، از طریق او، نقل شده است.۵ و روایت‏های او از ابن عمر، جزﺀ احادیث صحیح به شمار می‏آید۶ و در صحیفه‏ای مدوّن در دسترس بود و نزد نافع، خوانده می‏شد.۷ این صحیفه، مشتمل بر ۴۷ روایت بود، نسخه‏ای از آن به روایت محمّد بن ادریس شافعی است.۸ روایات این نسخه به‏عنوان احادیث صحیح، ملقب به سلسة الذهب مشهور بوده است.۹

۲۰. قَتادة بن دِعامه سَدوسی (۶۱ ـ ۱۱۷ یا ۱۱۸ ق)

وی به سال ۶۱ ق متولّد شد. او را فقیه و مفسّر و از حفّاظ زمان خویش نامیده‏اند.۱۰ سال ۱۱۷ یا ۱۱۸ ق به علت بیماری طاعون در واسط درگذشت.۱۱

مکانت حدیثی

او در صدر طبقه سوم۱۲ راویان حدیث، قرار دارد. از برخی صحابیان، مانند اَنَس بن مالک،

1.. تهذیب التهذیب : ج۵ ص۵۸۹.

2.. تاریخ دمشق : ج۶۱ ص۴۳۳، تهذیب التهذیب : ج۵ ص۵۹۰.

3.. تاریخ دمشق : ج۶۱ ص۴۳۴.ص

4.. همان : ص۴۲۴.

5.. وفیات الأعیان : ج۵ ص۳۶۷، تاریخ دمشق : ج۶۱ ص۴۳۲.

6.. همان.

7.. تاریخ دمشق : ج۶۱ ص۴۲۴.

8.. وفیات الأعیان : ج۵ ص۳۶۷.

9.. رجال صحیح مسلم، ابن منجویه : ج۲ ص۱۵۰ ش۱۳۷۸.

10.. تهذیب التهذیب : ج ۴ ص۵۱۸، الكامل فی التاریخ : ج۳ ص۳۵۲.

11.. با توجّه به آن که بیشتر روایات او از تابعیان بزرگ است، برخی او را در طبقۀ چهارم، قرار داده‏اند (تقریب ←التهذیب : ج۲ ص۲۶ ش۵۵۳۵).


شناخت نامه حدیث - جلد سوم
170

احادیث و آثار

در صحیح البخاری و مسلم فقط یک روایت از او نقل شده است و بیشتر مورخان و مفسران کلمات او را نقل کرده‏اند.۱ کتاب‏هایی از جمله:‏. کتابی در ذکر پادشاهان حِمیَر؛۲ قصص الأخیار (/ قصص الأبرار)۳ و کتابی در مغازی۴ به وی منسوب اند.

۱۹. نافع، مولی ابن عمر(م ۱۱۷ ق)

بیشتر منابع و اخبار تاریخی، نافع را در شمار اسیران شهر نیشابور، یاد کرده‏اند.۵ سی سال در خدمت ابن عمر بود۶ و به ولای او شهرت یافت.۷ نافع، گر چه اسیر و برده بود، ولی از تابعیان بزرگ و از فقهای مدینه به شمار می‏رفت.۸ وی به سال ۱۱۷ ق درگذشت.۹

مکانت حدیثی

نافع از راویانی چون ابوسعید خُدْری، ابو هُرَیره، اَسلَم، مولی عمر، رافع بن خدیج و عبد اللّٰه بن عمر، روایت کرده است۱۰ و راویانی چون زهری، عمر، ابوبکر، عبد اللّٰه (فرزندان وی)، حکم بن عُتَیبه، اَعمَش، ابن جریج، عطاء بن ابی رباح، مالک بن اَنَس و ابن سیرین، از او، اخذ حدیث کرده‏اند.۱۱ روایت وی از عایشه، حفصه، اُمّ سلمه و عثمان، ازجمله مراسیل وی

1.. سیر اعلام النبلاء : ج۴ ص۵۵۶.

2.. شذرات الذهب : ج۱ ص۱۵۰.

3.. کشف الظّنون : ج۲ مادّۀ «قصص».

4.. سیرة ابن اسحاق، مقدّمة : ص۸.

5.. المعارف : ص۱۸۹ ۱۹۰.

6.. تاریخ دمشق : ج۶۱ ص۴۲۹.

7.. تهذیب الکمال : ج۲۹ ص۲۹۸ ش۶۳۷۳.

8.. تاریخ دمشق : ج۶۱ ص۴۲۷، المعارف : جص۴۶۰.

9.. التاریخ الکبیر : ج۸ ص۸۵، المعارف : ص۴۶۰.

10.. تاریخ دمشق : ج۶۱ ص۴۲۴.

11.. تهذیب الکمال : ج۲۹ ص۲۹۹، تاریخ دمشق : ج۶۱ ص۴۲۱- ۴۲۲.

  • نام منبع :
    شناخت نامه حدیث - جلد سوم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد محمدی ری شهری با همکاری جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    3
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1397
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 957
صفحه از 323
پرینت  ارسال به