169
شناخت نامه حدیث - جلد سوم

احادیث و آثار

آمار دقیقی از احادیث و تألیفات وی گزارش نشده است، ولی روایات بسیاری در منابع حدیثی اهل سنّت به او منسوب‏ اند.

۱۸. وهب بن منبّه (۳۴ ـ ۱۱۰ یا ۱۱۴ ق)

در زمان خلافت عثمان، در سال ۳۴ ق در یمن به دنیا آمد.۱ اطّلاعات فراوانی از کتاب‏های اهل کتاب داشت و می‏گفت: «۷۲ کتاب الهی را خوانده‏ام».۲ وی به سال ۱۱۰ یا ۱۱۴ ق در صنعا درگذشت.۳

مکانت حدیثی

ابو هُرَیره، عبد اللّٰه بن عمر، عبد اللّٰه بن عمرو بن عاص، ابو سعید خُدْری، نعمان بن بشیر، جزء مشایخ او هستند. مدعی بود عبد اللّٰه بن سلام و کعب الأحبار، اعلم اهل زمان خویش بوده‏اند و کسی که دانش هر دوی آن‏ها را جمع کرده از آن‏ها عالم‏تر است.۴ بیش از بیست شاگرد، مانند عبد الصمد بن مغفل، سمّاک بن فشل از وی حدیث گزارش کرده‏اند.۵ او از تابعیان طبقه سوم و از روایتگران اسرائیلیات در احادیث اسلامی به شمار می‏آید. علمای اهل سنّت، او را صدوق و ثقه، توصیف کرده‏اند.۶ علمای شیعه، او را ضعیف و از راویانی دانسته‏اند که اشعری در نوادر الحکمة آنها را استثنا کرده است.۷

1.. سیر اعلام النبلاء: ج۴ ص۵۴۵.

2.. تهذیب التهذیب : ج۶ ص۱۰۵.

3.. تاریخ الإسلام: ج۷ ص۵۰۰ ش۵۹۹.

4.. قاموس الرجال : ج۱۰ ص۴۵۴ ش۸۱۲۰.

5.. تاریخ الإسلام : ج۷ ص۴۹۷ ش۵۹۹.

6.. همان، میزان الإعتدال : ج۴ ص۳۵۲ ش۹۴۳۳، الجرح و التعدیل : ج۹ ص۲۴ ش۱۱۰.

7.. الفهرست ، طوسی : ص۲۲۲ ش۶۲۲، رجال النجاشی : ج۲ ص۲۴۳ ش۹۴۰.


شناخت نامه حدیث - جلد سوم
168

۱۷. عطاء بن ابی رباح (۲۷- ۱۱۴ ق)

تابعی، فقیهِ مکّه، مفسّر، محدّث، معلّم و پارسا، در ايام خلافت عثمان به دنیا آمد و در جنگ حَجّاج با عبد اللّٰه بن زبیر، دست وی، قطع شد و سرانجام، بینایی خود را از دست داد.۱ وی به سال ۱۱۴ ق در ۸۸ سالگی درگذشت.۲

مکانت حدیثی

وی دویست تن از صحابیان را ملاقات کرد. از پیامبر صلی الله علیه و اله و ابوبکر، عمر، عثمان و فضل بن عبّاس، به‏صورت مرسل و از اُمّ سَلَمه، اُمّ هانی، ابو سعید خُدْری، عایشه، ابن عبّاس، عبد اللّٰه بن زبیر، عبد اللّٰه بن عمر و دیگران، روایت کرده است. جمعی از راویان، چون ابو حنیفه، اوزاعی، زُهری، قتاده، اَعمَش، سَلَمة بن کهیل از وی حدیث شنیده‏‏اند.۳

شیخ طوسی، او را از اصحاب امام علی علیه السلام شمرده و افزوده که در نقل حدیث، خلط(مخلّط) می‏کرده است.۴ برخی بر این باورند که اتّهام به خلط، از ناحیه اهل سنّت درباره عطاء بن سائب گفته شده، نه عطاء بن ابی رباح.۵ منابع اهل سنّت، از امام باقر علیه السلام نقل کرده‏اند که فرمود: «مسائل حج را از عطاء فراگیرید».۶ شیخ طوسی، در کتاب الخلاف، ۸۴ فتوا را به وی منسوب کرده است۷ و فتوای اهل مکّه به وی و مجاهد، ختم می‏شود.۸

1.. تهذیب الکمال: ج۲۰ ص۷۶ ش۳۹۳۳، تذکرة الحفّاظ: ج۱ ص۹۸.

2.. التاریخ الکبیر: ج۶ ص۴۶۴ ش۲۹۹۹، تهذیب الکمال: ج۲۰ ص۸۵ ش۳۹۳۳، الطبقات الکبری: ج۵ ص۴۷۰.

3.. تهذیب الکمال: ج۲۰ ص۷۰ -۷۵ ش۳۹۳۳.

4.. رجال الطوسی: ص۷۵ ش۷۲۱.

5.. قاموس الرجال: ج۷ ص۲۰۳ ش۴۸۸۹ . ظاهراً عطاء نمی‏تواند از اصحاب امام علی علیه السلام باشد؛ چون در زمان شهادت آن حضرت کمتر از سیزده سال داشته است.

6.. البدایه و النهایة: ج۹ ص۳۰۶.

7.. موسوعة طبقات الفقهاء : ج۱ ص۴۶۰ ش۲۱۴

8.. تهذیب التهذیب: ج۴ ص۱۲۵.

  • نام منبع :
    شناخت نامه حدیث - جلد سوم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد محمدی ری شهری با همکاری جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    3
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1397
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 794
صفحه از 323
پرینت  ارسال به