۱۷. عطاء بن ابی رباح (۲۷- ۱۱۴ ق)
تابعی، فقیهِ مکّه، مفسّر، محدّث، معلّم و پارسا، در ايام خلافت عثمان به دنیا آمد و در جنگ حَجّاج با عبد اللّٰه بن زبیر، دست وی، قطع شد و سرانجام، بینایی خود را از دست داد.۱ وی به سال ۱۱۴ ق در ۸۸ سالگی درگذشت.۲
مکانت حدیثی
وی دویست تن از صحابیان را ملاقات کرد. از پیامبر صلی الله علیه و اله و ابوبکر، عمر، عثمان و فضل بن عبّاس، بهصورت مرسل و از اُمّ سَلَمه، اُمّ هانی، ابو سعید خُدْری، عایشه، ابن عبّاس، عبد اللّٰه بن زبیر، عبد اللّٰه بن عمر و دیگران، روایت کرده است. جمعی از راویان، چون ابو حنیفه، اوزاعی، زُهری، قتاده، اَعمَش، سَلَمة بن کهیل از وی حدیث شنیدهاند.۳
شیخ طوسی، او را از اصحاب امام علی علیه السلام شمرده و افزوده که در نقل حدیث، خلط(مخلّط) میکرده است.۴ برخی بر این باورند که اتّهام به خلط، از ناحیه اهل سنّت درباره عطاء بن سائب گفته شده، نه عطاء بن ابی رباح.۵ منابع اهل سنّت، از امام باقر علیه السلام نقل کردهاند که فرمود: «مسائل حج را از عطاء فراگیرید».۶ شیخ طوسی، در کتاب الخلاف، ۸۴ فتوا را به وی منسوب کرده است۷ و فتوای اهل مکّه به وی و مجاهد، ختم میشود.۸
1.. تهذیب الکمال: ج۲۰ ص۷۶ ش۳۹۳۳، تذکرة الحفّاظ: ج۱ ص۹۸.
2.. التاریخ الکبیر: ج۶ ص۴۶۴ ش۲۹۹۹، تهذیب الکمال: ج۲۰ ص۸۵ ش۳۹۳۳، الطبقات الکبری: ج۵ ص۴۷۰.
3.. تهذیب الکمال: ج۲۰ ص۷۰ -۷۵ ش۳۹۳۳.
4.. رجال الطوسی: ص۷۵ ش۷۲۱.
5.. قاموس الرجال: ج۷ ص۲۰۳ ش۴۸۸۹ . ظاهراً عطاء نمیتواند از اصحاب امام علی علیه السلام باشد؛ چون در زمان شهادت آن حضرت کمتر از سیزده سال داشته است.
6.. البدایه و النهایة: ج۹ ص۳۰۶.
7.. موسوعة طبقات الفقهاء : ج۱ ص۴۶۰ ش۲۱۴
8.. تهذیب التهذیب: ج۴ ص۱۲۵.