مکثّرین از عبیده سلمانی نیز معرّفی شده است۱ که شمار روایات ثبت شده از وی، بیش از هشت روایت نیست.۲
علمای رجال بر وثاقت او تصریح کردهاند.۳ نقل به معنا را برنمیتابید و کتابت حدیث را مذموم نمیشمرد؛ امّا پس از حفظ احادیث، نوشتههایش را از میان میبُرد و از اعتماد مطلق بر کتاب، بر حذر میداشت.۴ مربّی فرزندان حَجّاج بود و روزه روز عاشورا و انگشتر به دست چپ کردن او، مورد توجه واقع شده است.۵
احادیث و آثار
روایات او در همه صحاح ششگانه اهل سنّت، منتشر است. در منابع شیعه، یک روایت از او در میراث اجداد و جدّات، در کتاب من لایحضره الفقیه۶ و روایت دیگری به نقل از جابر بن سَمَره در الخصال و کمال الدین و دیگر منابع، آمده است.۷ وی، شأن نزول آیه ( أَجَعَلتُم سِقايَةَ الحاجَّ( در باره امام علی علیه السلام ۸ و سرخگون شدن آسمان پس از شهادت امام حسین علیه السلام را نیز نقل کرده است.۹ ابن سیرین را معبّر خواب میدانند و چند کتاب در این موضوع به او منتسب است؛ ولی با توجه به تحقیقهای صورت گرفته این انتسابها صحیح نیستند. ۱۰
1.. سیر أعلام النبلاء: ج۴ ص۴۰ ش۹، شرح حال عبیدة بن عمرو بن قیس سلمانی.
2.. این روایات، همگی با سند ابن سیرین از عبیده از علی علیه السلام است (ر.ک: صحیح البخاری: ج۴ ص۲۰۸ و ۲۰۹، مسند ابن حنبل: ج۱ ص۹۵، سنن الترمذی: ج۵ ص۱۴۲ ح ۴۳۶۹ و...) .
3.. تهذیب الکمال: ج۲۵ ص۳۵۰ ش۵۲۸۰.
4.. سیر أعلام النبلاء: ج۴ ص۶۱۱ ش۲۴۶، الطبقات الکبری: ج۷ ص۱۹۳ ـ ۲۰۶.
5.. مستدرکات علم رجال الحدیث: ج۷ ص۱۳۲ ش۱۳۵۰۲.
6.. کتاب من لایحضره الفقیه: ج۴ ص۲۸۶ ح ۵۶۵۰.
7.. الخصال: ص۴۷۳، کمال الدین: ص۶۸ و ۲۷۲، الأمالی، طوسی: ص۶۲۲ ح ۱۲۸، ۱۲۶ و ۱۲۸۷.
8.. مجمع البیان: ج۵ ص۲۷.
9.. أنساب الأشراف: ج۳ ص۱۳۳۹ ش۲۰۹.
10.. دائرة المعارف بزرگ اسلامی: ج۳ ص۷۳۵ و ۷۳۶ ، مدخل ابن سیرین.