مکانت حدیثی
از استادان فراوانی اجازه نقل روایت گرفت که مهمترین آنان محدث نوری است؛ همچنین از محضر استادان بسیاری مانند سید محمّد کاظم طباطبایی یزدی، میرزا محمدتقی شیرازی، مشهور به میرزای دوم، سید حسن صدر کاظمی و سید ابوالحسن نقوی لکنهوئی بهره علمی برد.۱
از جمله شاگردان وی میتوان به نام شیخ آقا بزرگ طهرانی، سید شهاب الدین مرعشی نجفی، سید علی نقی فیض الاسلام طهرانی، شیخ محمّد صادق صدر الشریعة تنکابنی و شیخ محمّد مهدی شرف الدین واعظی تستری اشاره کرد.۲
آثار حدیثی
از وی بیش از چهل اثر ثبت شده است. مشهورترین اثر شیخ عباس قمی، مفاتیح الجنان در ادعیه و اعمال عبادی است. برخی دیگر از آثار او عبارتاند از: تحفة الاحباب (در تراجم)؛ فیض القدیر فیما یتعلق بحدیث الغدیر؛ کحل البصر فی سیرة سید البشر؛ سفینة البحار و مدینة الحکم و الآثار (این کتاب تلخیص موضوعی بحارالأنوار است)؛ هدیة الزائرین و بهجة الناظرین (درباره زیارت قبور ائمه اطهار علیهم السلام و ثواب آن و تعیین قبور علما و مؤمنان مشهور و مدفون در کنار مشاهد مشرف امامان)؛ التحفة الطوسیة و النفحة القدسیة (در باب زیارت امام رضا علیه السلام و بعضی فواید مربوط به آستان قدس رضوی(؛ نفس المهموم (مقتل امام حسین علیه السلام)؛ منتهی الآمال فی تواریخ النبی و الآل؛ الکنی و الالقاب (درباره زندگانی علما و شعرا و...)؛ فوائد الرضویة فی احوال علماء المذهب الجعفریة (شرح حال علمای شیعه) و نیز کتاب بیت الاحزان فی مصائب سیدة النسوان.۳.