۳. حُذَیفة بن یَمان عَبَسی (م ۳۶ ق)
در جنگ بدر به دلیل آنکه مشرکان از او پیمان گرفته بودند که در جنگ شرکت نکند، با اجازه پیامبر صلی الله علیه و اله شرکت نکرد.۱ وی در جنگ اُحُد به همراه پدرش شرکت داشت و پدرش به اشتباه از سوی مسلمانان کشته شد و حذیفه در همان لحظه از خون پدرش گذشت.۲ وی در دوره خلیفه دوم و پس از سلمان والی مدائن شد و تا زمان مرگ در سال ۳۶ ق، چهل روز پس از بیعت با امام علی علیه السلام بر این شهر حکومت کرد.۳
مکانت حدیثی
شیخ طوسی، او را صحابی پیامبر صلی الله علیه و اله و امام علی علیه السلام شمرده است.۴ شرح حالنگاران، از حُذَیفه به عنوان «صاحب سرّ» پیامبر صلی الله علیه و اله یاد کردهاند.۵ او از «ارکان اربعه» به شمار میرود۶ که از اصفیا و مؤمنان راستین، خوانده شده است و جزء هفت نفری محسوب میشود که بر پیکر مطهر فاطمه زهرا علیها السلام نماز خواندند.۷ عمده روایات حذیفه را رِبعی بن حراش عَبَسی و شقیق بن سَلَمه، منتقل کردهاند.۸ گروهی نیز مناقب او را بسیار و مشهور دانستهاند.۹ او از
1.. اسد الغابة: ج۱ ص۷۰۶.
2.. تاریخ دمشق: ج۱۲ ص۲۶۳.
3.. التاریخ الکبیر: ج۳ ص۹۵ ش۳۳۲، تاریخ بغداد: ج۱ ص۱۶۲ ش۱۱، رجال الطوسی: ص۳۵ ش۱۷۸، معجم رجال الحدیث: ج۴ ص۲۴۵ ش۲۶۱۸.
4.. رجال الطوسی: ص۳۵ ش۱۷۸ و ص۶۰ ش۵۱۱.
5.. تهذیب الکمال: ج۵ ص۴۹ ش۱۱۴۷.
6.. التحریر الطاووسی: ص۹۲ ش۱۳۵.
7.. رجال الکشّی: ج۱ ص۳۴ ح ۱۳.
8.. المسند الجامع: ج۵ ص۷۶ ـ ۱۷۳ ح ۳۲۶۲ ـ ۳۴۰۱.
9.. معجم رجال الحدیث: ج۵ ص۲۲۶ ش۲۶۲۶. نیز، ر.ک: تاریخ دمشق: ج۱۲ ص۲۵۹ ش۱۲۳۱.