97
شناخت نامه حدیث - جلد سوم

۶۳. محمّد بن حسین بن ابی الخطّاب (م ۲۶۲ ق)

محدّث، فقیه، متکلم امامی از اصحاب امام جواد، امام هادی و امام عسکری علیهم السلام است.۱ وفات او، به سال ۲۶۲ ق گزارش شده است.۲ محمّد بن حسین، در سند روایات عنوان مشترکی است که اگر بدون قید باشد، منصرف به «محمّد بن الحسین بن أبی الخطّاب» است.۳

مکانت حدیثی

وی از بیش از ۱۳۰ استاد حدیثی، اخذ روایت کرده که برخی از آنان، همچون ابن ابی عُمَیر، بَزَنطی، جعفر بن بشیر، حسن بن علی بن فضّال، معاویة بن عمّار و صفوان بن یحیی، از مشاهیر حدیثی شیعه به شمار می‏روند. همچنین شماری از راویان، مثل سهل بن زیاد، سعد بن عبد اللّٰه، علی بن حسن بن فضّال، محمّد بن حسن صفّار و محمّد بن یحیی عطّار، از وی حدیث شنیده‏اند.۴ علمای رجال، او را به وثاقت، جلالت، بزرگی و حُسن تصنیف، یاد کرده‏اند که روایاتش مورد اعتماد است.۵

احادیث و آثار

محمّد بن حسین، از محدّثان پُر حدیث شیعه به شمار می‏آید. نام وی در هزار و ۴۸۹ سند، در کتب اربعه آمده است.۶ از تعبیر نجاشی به «حُسن التصانیف» بودن محمّد بن حسین

1.. رجال الطوسی: ص۳۷۹ ش۵۶۱۵ وص۳۹۱ ش۵۷۷۱ و ص۴۰۲ ش۵۸۹۰.

2.. رجال النجاشی: ج۲ ص۲۲۰ ش۸۹۸.

3.. معجم رجال الحدیث: ج۱۵ ص۳۲۹۰۷ ش۱۰۵۴۹.

4.. همان: ص۲۶۸ -۲۷۰ ش۱۰۵۴۹ و ص۲۹۵ ش۱۰۵۵۴.

5.. رجال النجاشی: ج۲ ص۲۲۰ ش۸۹۸، الفهرست، طوسی: ص۲۱۵ ش۶۰۷، رجال الطوسی: ص۳۷۹ ش۵۶۱۵ و ص۳۹۱ ش۵۷۷۱.

6.. معجم رجال الحدیث: ج۱۵ ص۲۶۸ ش۱۰۵۴۹ و ص۲۹۵ ش۱۰۵۵۴.


شناخت نامه حدیث - جلد سوم
96

و در سامرا، در جوار امام حسن عسکری علیه السلام به خاک سپرده شد.۱

مکانت حدیثی

وی، محدّث و شاعر و از اصحاب پنج تن از امامان، یعنی امام رضا، امام جواد، امام هادی و امام عسکری علیهم السلام به شمار می‏آید و از کسانی است که امام زمان علیه السلام را دیده است.۲ او به دلیل مخالفت با حاکمیت عبّاسی در سال ۲۵۲ ق، زندانی شد.۳ علمای رجال، در توصیف او گفته‏اند: وی فردی ثقه، قابل اعتماد، جلیل‏القدر و عظیم المنزله است که نزد ائمّه علیهم السلام، منزلتی شریف داشت.۴

بیشتر روایات وی بی‏واسطه از معصومان علیهم السلام نقل شده است. بیش از ده راوی و محدّث، از وی اخذ حدیث کرده‏اند که برخی از آنان عبارت‏اند از: احمد بن ابی عبد اﷲ، ابو احمد بن راشد، ابراهیم بن هاشم، احمد بن اسحاق، احمد بن محمّد بن عیسی، اسحاق بن محمّد و سهل بن زیاد.

احادیث و آثار

از وی در کتب اربعه، هشت روایت با عنوان «داوود بن القاسم» و ۲۵ روایت با عنوان «ابو هاشم الجعفری»، گزارش شده است.۵ او کتابی داشته که از سوی احمد بن ابی عبد اﷲ، نقل شده است.۶

1.. تاریخ بغداد: ج۸ ص۳۶۹ ش۴۴۷۱.

2.. الفهرست، طوسی: ص۱۲۴ ش۲۷۶، رجال الطوسی: ص۳۵۷ ش۵۲۹۰ وص۳۷۵ ش۵۵۵۳ وص۳۸۶ ش۵۶۸۹ و ص۳۹۹ ش۵۸۴۷.

3.. تاریخ بغداد: ج۸ ص۳۶۹ ش۴۴۷۱.

4.. رجال النجاشی: ج۱ ص۱۵۶ ش۴۱۱، الفهرست، طوسی: ص۱۲۴ ش۲۷۶، رجال الطوسی: ص۳۷۵ ش۵۵۵۳، ص۳۸۶ ش۵۶۹۱ و ص۳۹۹ ش۵۸۴۷.

5.. معجم رجال الحدیث: ج۲۲ ص۷۵ ش۱۴۸۹۷ و ج۷ ص۱۲۰ ش۴۴۱۹.

6.. الفهرست، طوسی: ص۱۲۴ ش۲۷۶.

  • نام منبع :
    شناخت نامه حدیث - جلد سوم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد محمدی ری شهری با همکاری جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    3
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1397
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 973
صفحه از 323
پرینت  ارسال به