75
شناخت نامه حدیث - جلد سوم

است. برخی کتاب الصّلاة و کتاب النوادر را از تألیفات او دانسته‏اند.۱

۴۷. ‏ محمّد ابن ابی عُمَیر (۱۲۸ ـ ۲۱۷ ق)

از مشهورترین دانشمندان امامی سده دوم هجری است. رشید عبّاسی، برای آگاهی از نام یاران امام کاظم علیه السلام و شیعیان ایشان در عراق، وی را حبس کرد و کوشید با شکنجه و ضرب و شتم، اسرار شیعه را از او بستاند، امّا وی استقامت کرد و اسرار را فاش نساخت.۲ وی به سال ۲۱۷ ق درگذشت.۳

مکانت حدیثی

فقیه، متکلّم، مؤلف، منجّم و از برجسته‏ترین شخصیت‏های حدیثی شیعه به شمار می‏آید. نزد دانشمندان بسیاری درس آموخت و از آنان روایت کرد. شمار استادان حدیثی او را ۴۱۵ نفر و شاگردانش را بیش از هشتاد نفر شمرده‏اند که از وی روایت گزارش کرده‏اند. مشایخ وی، کسانی چون ابن اُذَینه، ابو ایّوب خزّاز، جَمیل بن دَرّاج، حمّاد بن عثمان، حمّاد بن عیسی، عبد الرحمان بن حجّاج، معاویة بن عمّار و هشام بن حکم بوده‏اند و برخی شاگردان وی، عبارت‏اند از: ابراهیم بن هاشم، فضل بن شاذان، عبد الرحمان ابن ابی نجران، حسین بن سعید و احمد بن محمّد بن عیسی اشعری.۴

علمای رجال، او را از اصحاب امام کاظم، امام رضا و امام جواد علیهم السلام دانسته۵ و به جلالت و وثاقت و اعتماد و به بزرگی و جلالت۶ ستوده‏اند. او از گروه سوم اصحاب اجماع

1.. رجال النجاشی: ج۲ ص۱۷۵ ش۸۴۸، الفهرست، طوسی: ص۲۰۰ ش۵۷۰.

2.. رجال النجاشی: ج۲ ص۲۰۵ ش۸۸۸، رجال الکشّی: ج۲ ص۸۵۵ ش۱۱۰۵.

3.. همان: ج۲ ص۲۰۸ ش۸۸۸.

4.. معجم رجال الحدیث: ج۱۴ ص۲۸۷ ش۱۰۰۱۸ و ج۲۲ ص۱۰۱ ش۱۴۹۹۷.

5.. رجال النجاشی: ج۲ ص۲۰۴ ش۸۸۸، الفهرست، طوسی: ص۲۱۸ ش۶۱۷، رجال الطوسی: ص۳۶۵ ش۵۴۱۳.

6.. رجال النجاشی: ج۲ ص۲۰۴ ش۸۸۸، الفهرست، طوسی: ص۲۱۸ ش۶۱۷، رجال الطوسی: ص۳۶۵ ش۵۴۱۳، رجال الکشّی: ج۲ ص۴۷۱ ش۳۷۳، ص۸۱۸ ۱۰۲۵، ج۲ ص۸۵۴ ش۱۱۰۳ و ۱۱۰۴.


شناخت نامه حدیث - جلد سوم
74

بن ایّوب را از اصحاب امام کاظم و امام رضا علیهما السلام برشمرده است؛۱ همچنین، نام او را در باب راویانی که از معصومان علیهم السلام روایت نقل نکرده‏اند، ذکر کرده است.۲ در باره تاریخ وفات وی قرینه‏ای یافت نشد.۳

مکانت حدیثی

نام ۴۸ استاد حدیثی وی در کتب اربعه، شناسایی شده است که ازجمله آنان، اَبان بن عثمان، جَمیل بن دَرّاج، حمّاد بن عثمان، عبد اللّٰه بن سنان و عبد اللّٰه بن مسکان دیده می‏شوند. نیز بیش از پانزده راوی از وی اخذ حدیث کرده‏اند.۴ علمای رجال، او را قابل اعتماد در نقل حدیث و استوار در دین، توصیف کرده‏اند.۵ برخی، فضّالة بن ایّوب را به‏جای حسن بن محبوب، جزﺀ اصحاب اجماع از طبقه سوم شمرده‏اند که همه علما بر وثاقت، فقاهت و صحت روایاتشان اتّفاق نظر دارند.۶

احادیث و آثار

وی از محدّثان پُر حدیث به شمار می‏آید. نام او در کتب اربعه، در بیش از ۴۱۷ حدیث با عنوان «فضّالة بن ایّوب» و در بیش از هشت‏صد حدیث با نام «فضّالة» در سند روایات، نقل شده است.۷ فهرست‏نگاران، وی را دارای کتابی می‏دانند که از سوی عدّه‏ای نقل شده

1.. رجال الطوسی: ص۳۴۲ ش۵۰۹۲ و ص۳۶۳ ش۵۳۸۳.

2.. رجال الطوسی: ص۴۳۶ ش۶۲۳۷.

3.. با توجه به طبقه روایی- شاگردان و اساتید ـ سال‌های حدود ۲۰۰ تا ۲۱۵ ق را می‏توان برای وفات فضاله تخمین زد.

4.. معجم رجال الحدیث: ج۱۳ ص۲۷۳ ش۹۳۲۸.

5.. رجال النجاشی: ج۲ ص۱۷۵ ش۸۴۸، رجال الطوسی: ص۳۴۲ ش۵۰۹۲، خلاصة الأقوال: ص۱۳۳ ش۱.

6.. رجال الکشّی: ج۲ ص۸۳۱ ش۱۰۵۰.

7.. معجم رجال الحدیث: ج۱۳ ص۲۷۳ ش۹۳۲۸.

  • نام منبع :
    شناخت نامه حدیث - جلد سوم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد محمدی ری شهری با همکاری جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    3
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1397
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 1034
صفحه از 323
پرینت  ارسال به