۱۹. ابو خالد کابلی (حدود ۱۱۴ ق)
یکی از پنج نفر هسته اوّلیه اصحاب امام سجّاد علیه السلام و به عنوان یکی از سه نفر که پس از شهادت امام حسین علیه السلام از ارتداد مصون ماندند، یاد شده است.۱ نقش مؤثّر او در هدایت خاندان اَعیَن به مسیر اهل بیت علیهم السلام با هدایت اُمّ الأسود دختر اعین۲ روشن میشود. این جایگاه برجسته، شبهاتی همچون گرایش به غالیان، یا اعتقاد او به امامت محمّد ابن حنفیه را دفع میکند.۳ ابو خالد از اصحاب برجسته امام سجّاد علیه السلام، امام باقر علیه السلام و ظاهراً امام صادق علیه السلام شمرده میشود.۴ و وفات کابلی قبل از امامت امام صادق علیه السلام، یا ابتدای امامت ایشان است.۵
مکانت حدیثی
او را از یاران خاص، حواری و ثقات امام سجّاد علیه السلام دانستهاند.۶ بیشتر روایات او از امام باقر علیه السلام است. راویان متعدّدی همچون ابو ایوب خزّاز کوفی، هشام بن سالم، ضریس کُناسی، جمیل بن صالح، اسماعیل بن جابر، حَمران بن اَعیَن و ابو حمزه ثُمالی، از او نقل روایت کردهاند. ابو خالد را میتوان راوی آثاری در معرّفی اهل بیت علیهم السلام و جایگاه ویژه آنان دانست.
احادیث و آثار
روایات ابو خالد در کتب اربعه، یازده روایت است و در تألیفات شیخ مفید، شیخ صدوق و دیگران نیز روایاتی از او دیده میشود. روایات او در ابوابی، همچون «إنّ الأئمّة نور اللّٰه عز و جل»،
1.. الاختصاص: ص۶۴.
2.. منتهی المقال: ج۳ ص۱۲۸، رجال السید بحر العلوم: ج۱ ص۲۳۰.
3.. رجال الکشّی: ج۱ ص۳۳۶، ش۱۹۲.
4.. رجال الطوسی: ص۱۱۹ ش۱۲۱۳ و ص۱۴۸ ش۱۶۴۲ و ص۳۱۷ ش۴۷۳۱.
5.. قاموس الرجال: ج۱۰ ص۴۳۰ ش۸۰۷۸.
6.. الکافی: ج۱ ص۴۷۲ ح ۱ و رجال الکشّی: ج۱ ص۴۳ ح ۲۰.