امام علی علیه السلام معرفی کرد.۱
او از جمله کسانی بود که کوشید در مکّه حسین بن علی علیهما السلام را از رفتن به کوفه، باز دارد.۲ در اواخر عمر، نابینا شد، برخی، نابینایی او را بر اثر گریه بر امام علی، امام حسن و امام حسین علیهم السلام میدانند.۳ وی در سال ۶۸ ق در ۷۱ سالگی در گذشت.۴
مکانت حدیثی
او فقیه، مفسّر، محدّث و از اصحاب پیامبر صلی الله علیه و اله، امام علی، امام حسن و امام حسین علیهم السلام به شمار میآید.۵ از ابیّ بن کعب، اُسامة، سعد بن عباده، پدرش عبّاس، عمّار، ابو ذر و برخی دیگر، حدیث شنیده است و راویانی چون ابراهیم بن عبد اللّٰه، اسعد بن سهل حنیف، سعید بن جُبَیر، سعید بن مسیّب و برخی دیگر، از وی روایت کردهاند.۶ علمای رجال و شرححالنگاران شیعه و سنّی، او را به بزرگی و جلالت و سخنوری و بلاغت ستودهاند و اذعان داشتهاند که در محبّت و اخلاص و وفاداری ابن عبّاس نسبت به امام علی علیه السلام تردیدی نیست.۷
احادیث و آثار
ابن عبّاس، پس از رحلت پیامبر صلی الله علیه و اله، تلاش بسیار در جمعآوری احادیث ایشان نمود.۸ وی افزون بر تفسیر و علوم قرآن، در فقه، تاریخ، انساب، ایّام العرب، حساب و شعر عرب نیز
1.. الارشاد: ج ۲ ص ۹.
2.. الکامل فی التاریخ: ج۴ ص۳.
3.. مروج الذهب: ج۳ ص۱۰۸.
4.. أنساب الأشراف: ج۴ ص۷۱، مروج الذهب: ج۳ ص۱۰۸، تهذیب الکمال: ج۱۵ ص۱۶۲.
5.. رجال الطوسی: ص۴۲ ش۲۸۴ و ص۷۰ ش۶۴۱ و ص۱۰۳ ش۱۰۱۱.
6.. سیر أعلام النبلاء: ج۳ ص۳۳۲، تهذیب الکمال: ج۱۵ ص۱۵۵ ش۳۳۵۸.
7.. خلاصة الأقوال: ص۱۰۳، معجم رجال الحدیث: ج۱۰ ص۲۲۹ ش۶۹۴۳۴، الإصابة: ج۴ ص۱۲۲.
8.. الإصابة: ج۴ ص۱۲۵.