الحاکم؛ طرق حدیث «من کنت مولاه فعلیُٓ مولاه»؛ الکلام علی «حدیث الطیر»، در تاریخ و تراجم و رجال؛ تاریخ الإسلام و وفیات المشاهیر و الأعلام؛ سیر أعلام النبلاء؛ تذکرة الحفّاظ؛ المشتبه فی الرجال، أسمائهم و أنسابهم؛ العبر فی خبر من غبر؛ المغنی فی الضعفاء و نیز کتاب میزان الاعتدال فی نقد الرجال، در مصطلح الحدیث.۱
۱۲. ابن حجر عسقلانی (۷۷۳ ـ ۸۵۲ ق)
وی به سال ۷۷۳ ق در مصر به دنیا آمد.۲ اصل وی از قابس تونس است، ولی برخی از خانواده وی به عسقلان فلسطین، سفر کردند. ابن حجر، لقب یکی از اجداد او بود.۳ سال ۷۸۵ ق، با وصیّ خود به مکّه رفت و مدّت یک سال در آنجا اقامت گزید و علم حدیث را نزد محمّد بن عبداللّٰه بن ظهیره آموخت.۴ پس از آن، به مصر بازگشت. وی از والیان و قضات مصر بود. در شهرهای مکّه، شام، قوص، یمن، عدن، اسکندریه و شهرهای مصر، نزد استادان به فراگیری حدیث پرداخت.۵ او در سال ۸۵۲ ق، در مصر درگذشت۶
مکانت حدیثی
سخاوی، تعداد مشایخ حدیثی ابن حجر را ۶۳۰ تن ذکر کرده است.۷ مهمترین استادان وی بدین قرارند: ابراهیم بن احمد بن عبد الواحد تنوخی، ابراهیم بن موسی بن ایّوب اُبناسی، عمر بن علی بن احمد انصاری اندلسی، معروف به ابن ملقن و عمر بن رسلان بن نصیر
1.. همان : ص۷۵- ۹۰.
2.. تهذیب التهذیب : ج۱ ص۴۸، موسوعة طبقات الفقهاء : ج۹ ص۴۶ ش۲۸۷۴.
3.. تهذیب التهذیب : ج۱ ص۴۸، الضوء اللامع : ج۲ ص۳۶.
4.. الضوء اللامع : همان .
5.. رفع الإصر : ص۸۷، الجواهر و الدُّرَر : ج۱ ص۱۴۷ تا ۱۵۶. ص۱۴۷ تا ،۱۵۶ الجواهر و الدُّرَر : ج۲ ص۶۱۷ و ۶۱۹.
6.. تقریب التهذیب، مقدّمه : ج۱ ص۱۲، شذرات الذهب : ج۷ ص۲۷۰.
7.. الجواهر و الدرر : ج۱ ص۲۴۰.