هستند، مشهود است. او در سال ۷۴۸ ق، در دمشق، درگذشت.۱
مکانت حدیثی
استادانی که در رشد شخصیت علمی و معنوی ذهبی، بیشترین تأثیر را داشتهاند، عبارتاند از: جمالالدین ابو الحجّاج یوسف بن عبدالرحمان مزی شافعی، تقی الدین ابو العبّاس احمد بن عبد الحلیم، معروف به ابن تیمّیه حرّانی و ابو محمّد قاسم بن محمّد برزالی.
گروه بسیاری از محدّثان در شهرهای مختلف نیز از ذهبی، استماع و اخذ حدیث کردهاند. برخی شاگردان وی عبارتاند از: شرف الدین ابن الوانی حنفی، صدر الدین سلیمان بن عبد الحکیم مالکی، تقی الدین ابو المعالی محمّد بن رافع بن هجرس سلامی و ابو الفداء عماد الدین ابن کثیر دمشقی. از وی با تعابیری چون «الاُستاذ الثقة الکبیر»،۲ «محدّث العصر»،۳ «مورّخ الإسلام»،۴ «علّامة زمانه فی الرجال و احوالهم»۵ و «شیخ المحدّثین»،۶ یاد کردهاند.
آثار حدیثی
آثار ذهبی را بیش از دویست عنوان در موضوعات گوناگون حدیثی، فقهی، اصولی، عقیدتی، قرائات، اصطلاحات حدیثی، تاریخ و تراجم، سیره و تلخیص برخی کتابهای حدیثی یاد کردهاند. برخی آثار وی در حدیث، عبارتاند از: المستدرک علی المستدرک
1.. سیر أعلام النبلاء، مقدّمه : ج۱ ص۷۳.
2.. همان : ص۵۱.
3.. الطبقات الشافعیة الکبری : ج۹ ص۱۰۰.
4.. تهذیب الإسلام : ج۱ ص۲۵.
5.. سیر أعلام النبلاء، مقدّمه : ج۱ ص۷۱.
6.. همان.