زهری، ربیعة بن ابی عبدالرحمان و نافع، مولی عبد اللّٰه بن عمر.۱ مالک با توجّه به معمّر بودنش، شاگردان بسیاری از محدّثان حجاز، یمن، عراق، شام، مصر و افریقا داشت که از جمله میتوان از: شافعی، عبد اللّٰه بن وهب بن مسلم، عبدالرحمان بن قاسم، عبدالعزیز بن ابی حاتم، محمّد بن دینار، سفیان ثوری و محمّد بن حسن شیبانی نام برد.۲ علمای اهل سنّت، او را ستوده و به بزرگی یاد کردهاند.۳ مالک، ۱۰۰ هزار حدیث نگاشته و از نافع و دیگران، روایت نقل کرده است. همچنین مالک به دقّت در نقل و سختگیری نسبت بهنقد راویان حدیث، معروف است۴ و روایتی را که اطمینان به آن نداشت، نقل نمیکرد.۵
آثار حدیثی
کتابها و رسالههای مختلفی به مالک منسوب است. مهمترین آثار وی عبارتاند از: الموطّأ. برخی علمای اهل سنّت همه احادیث این کتاب را مسند و صحیح میدانند.۶ این کتاب، دربردارنده احادیثی از پیامبر خدا صلی الله علیه و اله و اقوال و فتاوای صحابیان و تابعیان است و بر اساس ابواب کتابهای فقهی تنظیم شده است. در شماره احادیث کتاب الموطّأ، میان پانصد،۷ تا ۱۷۲۰۸ و رقمهای دیگر، اختلاف است. تألیف الموطّأ، چهل سال طول کشید.۹ کتابهای
1.. الإمام الصادق علیه السلام و المذاهب الأربعة : المجلد الاول، الجزء الثانی ص۵۳۱، تهذیب الکمال فی أسماء الرجال : ج۲۷ ص۱۱۴- ۱۱۶ ش۵۷۲۸، تهذیب التهذیب : ج۵ ص۵۳۲۸ ش۷۵۸۴
2.. سیر أعلام النبلاء : ج۸ ص۵۲- ۵۴ ش۱۰، تهذیب الکمال فی أسماء الرجال : ج۲۷ ص۱۰۷ - ۱۱۰.
3.. التمهید، ابن عبد البر : ج۱ ص۸۹، الثقات : ج۷ ص۴۵۹، تذکرة الحفّاظ : ج۱ ص۲۰۷ ش۱۹۹، سیر أعلام النبلاء : ج۸ ص۵۸ ش۱۰.
4.. تهذیب التهذیب : ج۵ ص۳۲۹.
5.. همان.
6.. الحدیث و المحدّثون : ص۲۴۶.
7.. تنویر الحوالک : ج۱ ص۶.
8.. همان : ج۱ ص۸.