عبد اللّٰه بن سرجس۱ و سنان بن سلمه۲ و نیز گروه از تابعیان، مانند عکرمه و حسن بصری، روایت کرده است. بارزترین استاد او، حسن بصری است که دوازده سال ملازمش بود.۳ وی به رغم سماع گسترده از این دو تابعی، بیشتر روایات او، از اَنَس و بالغ بر ۲۰۶ روایت است.۴
بسیاری از علمای اهل سنّت، او را توثیق کردهاند، امّا شعبی به او لقب «حاطب لیل» داده و یحیی بن معین، معتقد بود تا وقتی قتاده میان اهل بصره است، ایشان در شرّ به سر میبرند. شخصیت قَتاده، با دو اتّهام مواجه است: تدلیس۵ و اعتقاد به قدر.۶ یحیی بن سعید نیز او را سرآمدِ بدعتگذاران میشناسد.۷ ذهبی او را بر بسیاری راویان، ازجمله زهری، مقدّم داشته است.۸
احادیث و آثار
روایات قَتاده، در بیشتر ابواب فقهی صحاح ستّه یافت میشوند. در منابع شیعه یک روایت در ازواج النبی صلی الله علیه و اله۹ و دو گفتگوی او با امام باقر علیه السلام۱۰ در الکافی، بازتاب یافتهاند. برخی روایات او در منابع مهم حدیثی شیعه دیده میشود.۱۱
1.. سنن أبی داوود : ج۱ ص۸ ح ۲۹.
2.. الاستیعاب : ج۲ ص۲۱۷ ش۱۰۷۵، الإصابة : ج۳ ص۲۰۲ ش۳۶۶۲.
3.. سیر أعلام النبلاء : ج۵ ص۲۷۰ ش۶۸۶۴، الطبقات الکبری : ج۷ ص۲۲۹. نوشتهاند : او در سه روز، همۀ روایات سعید بن مسیّب را شنید و سعید بن مسیّب به او گفت : «إرتحل یا أعمی فقد انزفتنی».
4.. المسند الجامع : ج۲۲ ص۲۴ و ۲۵.
5.. طبقات المدلسین : ص۴۳ ش۹۲.
6.. الطبقات الکبری : ج۷ ص۲۲۹ و ۲۳۰.
7.. تهذیب الکمال : ج۲۳ ص۵۰۹ و ۵۱۰ ش۴۸۴۸.
8.. همان : ص۵۰۰ ش۴۸۴۸، قاموس الرجال : ج۸ ص۵۱۲ ـ ۵۱۳ ش۶۰۴۷.
9.. الکافی : ج۵ ص۴۲۱ ح ۳.
10.. همان : ج۶ ص۲۵۶ ؛ ج۸ ص۳۱۱.
11.. بصائر الدرجات : ص۳۲۱ ح ۸، الخصال : ج۱ ص۷۳ ح ۱۱۲، علل الشرائع : ج۱ ص۲۴۹ ح ۵، الأمالی، مفید : ص۲۳۵ ح ۶.