مکانت حدیثی
به نوشته برخی منابع، یکی از شش نفری است که دانش پیامبر صلی الله علیه و اله به او رسید.۱ پیوسته همراه پیامبر صلی الله علیه و اله بود و از ایشان سؤال میپرسید.۲ محدّثانی چون ابو ایّوب انصاری، عبادة بن صامت، ابو هُرَیره، جابر بن عبد اللّٰه، عبد اللّٰه بن عبّاس و دیگران، از وی اخذ حدیث کردهاند. اُبَی، در مسجد پیامبر صلی الله علیه و اله و در خانه خود به نشر حدیث میپرداخت.۳
احادیث و آثار
بر اساس شمارش نووی، احادیث اُبَی، به ۱۶۴ حدیث میرسد.۴ احمد بن حنبل نیز در مسند اُبَیّ بن کعب، ۲۰۵ حدیث از او آورده است.۵
۲. عبد الله بن مسعود (م ۳۲ ق)
وی ششمین فردی است که اسلام آورد. به حبشه و مدینه هجرت کرد و «ذو الهجرتین» لقب گرفت. در همه غزوههای پیامبر صلی الله علیه و اله حاضر بود.۶ شیخ صدوق، او را در زمره دوازده نفری دانسته که خلافت ابوبکر را نپذیرفتند؛۷ امّا در دوره خلفا به همکاری با آنان، روی آورد.۸ خلیفه دوم او را متصدی بیتالمال در کوفه قرار داد و خلیفه سوم به جهت منازعه ابن مسعود با والی کوفه بر او خشم گرفت و او را عزل کرد.۹ وی به سال ۳۲ ق، در حدود شصتسالگی
1.. المعرفة و التاریخ: ج۱ ص۴۴۵.
2.. تفسیر الثعلبی: ج۴ ص۲۰۹، الدرّ المنثور: ج۱ ص۳۵۰.
3.. اُبیّ بن کعب، عیساوی: ص۷۱.
4.. تهذیب الأسماء: ج۱ ص۱۰۹.
5.. مسند ابن حنبل: ج۸ ص۵ – ۶۴.
6.. الطبقات الکبری: ج۳ ص۱۵۱ و ۱۵۲، الإصابة: ج۴ ص۱۹۹.
7.. الخصال: ج۲ ص۴۶۱ ح ۴.
8.. رجال الکشّی: ج۱ ص۱۷۸ ش۷۸.
9.. تاریخ الطبری: ج۳ ص۲۵۲.