شاگردان بسیاری، همچون محمّدباقر مجلسی (فرزند وی)، سیّد عبد الحسین خاتونآبادی، محقّق خوانساری، سیّد نعمت اللّٰه جزایری، ملّا میرزا شیروانی، ملّا محمّدصالح مازندرانی، ملّا محمّدصادق کرباسچی و عبد اللّٰه بن جابر عاملی، از وی دانش آموختند.
آثار حدیثی
توجّه و اهتمام مجلسی به حدیث و علوم حدیثی، سبب شد تا وی بیشتر عمر خود را صرف شرح و تبیین علوم و معارف حدیثی کند. وی تألیفات ارزندهای خلق کرده که از جمله آنهاست: أربعون حدیثاً؛ لوامع صاحبقرانی یا اللّوامع القدسیّة؛ روضة المتّقین ـ شرح صحیفه سجّادیه؛ شرح خطبة المتّقین و نیز شرح زیارت جامعه.۱
۹. محمّد محسن فیض کاشانی (م ۱۰۹۱ ق)
در سال ۱۰۰۷ ق در کاشان به دنیا آمد. فقیه، محدّث، متکلّم، فیلسوف، مفسّر و شاعر بود. در دو سالگی پدرش را از دست داد. از آن پس عمو و داییاش مسئولیت تعلیم و تربیت او را به عهده گرفتند.۲
پس از تکمیل تحصیلات علوم دینی در زادگاهش، به همراه برادر بزرگتر خود ملّا عبد الغفور، رهسپار اصفهان شد و از محضر استادان برجسته آن روزگار، چون میر داماد، میر فندرسکی و ملّا صدرا در فلسفه و کلام و از محضر ملّا محمّدتقی مجلسی و شیخ بهایی و برخی دیگر، فقه، تفسیر و حدیث را فراگرفت و موفّق به اخذ اجازه از آنان شد. سپس وارد شیراز شد و به مدّت دو سال از محضر سیّد ماجد بحرانی و ملّا صدرا، بهره برد. آنگاه به کاشان بازگشت و به تدریس و تألیف، مشغول شد و تا آخر عمر، در آن شهر باقی ماند. در ۲۲ ربیع الثانی سال ۱۰۹۱ق، در گذشت.