۷۹۲.رجال الكشّى - به نقل از زيد شَحّام - : تعدادى كوفى در خدمت امام صادق عليه السلام بوديم كه جعفر بن عَفّان، بر ايشان وارد شد . امام عليه السلام او را به خود نزديك كرد و در كنار خويش جا داد و آن گاه به وى فرمود: «اى جعفر!» .
گفت : در خدمتم ، خداوند ، مرا فدايت گردانَد !
فرمود: «خبردار شدم كه تو در باره حسين عليه السلام مىخوانى و خوب هم مىخوانى» .
گفت : آرى ، خداوند ، مرا فداى تو گردانَد !
امام عليه السلام فرمود: «بگو» .
او هم براى امام عليه السلام و اطرافيانش خواند ، تا آن كه اشكهاى امام عليه السلام بر صورت و محاسنش جارى شد.۱
۷۹۳.الأغانى - به نقل از على بن اسماعيل تميمى، از پدرش - : خدمت جعفر بن محمّد صادق عليه السلام بودم كه مسئول ديدارهاى ايشان عليه السلام از ايشان براى سيّد ،۲ اجازه ديدار
1.كُنّا عِندَ أبي عَبدِ اللَّهِ عليه السلام ونَحنُ جَماعَةٌ مِنَ الكوفِيّينَ ، فَدَخَلَ جَعفَرُ بنُ عَفّانَ عَلى أبي عَبدِ اللَّهِ عليه السلام فَقَرَّبَهُ وأدناهُ .
ثُمَّ قالَ : يا جَعفَرُ ، قالَ : لَبَّيكَ جَعَلَنِيَ اللَّهُ فِداكَ ، قالَ : بَلَغَني أنَّكَ تَقولُ الشِّعرَ فِي الحُسَينِ عليه السلام وتُجيدُ . فَقالَ لَهُ : نَعَم ، جَعَلَنِيَ اللَّهُ فِداكَ .
فَقالَ : قُل ، فَأَنشَدَهُ عليه السلام ومَن حَولَهُ ، حَتّى صارَت لَهُ الدُّموعُ عَلى وَجهِهِ ولِحيَتِهِ ۷۹۵ (رجال الكشّى : ج ۲ ص ۵۷۴ ح ۵۰۸ ، بحار الأنوار : ج ۴۴ ص ۲۸۲ ح ۱۶) .
2.ابو هاشم اسماعيل بن محمّد يزيد بن ربيعه حِميَرى، معروف به «سيّد حِميَرى »است، هر چند از بنى هاشم (سادات) نبوده است. وى به سال ۱۰۵ ق، در عمّان به دنيا آمد و در بصره زندگى كرد. در سال ۱۷۳ ق، در گذشت و در جنينه بغداد، دفن گرديد. درگذشت وى در زمان حكمرانى هارون الرشيد، روى داد. او سراينده قصيده معروف عينيّه و چنان كه در الأغانى آمده ، يكى از سه شاعرى است كه برترين شاعران دانسته شدهاند (ر.ك: دانشنامه امام حسين عليه السلام: ج ۱۰ ص ۲۶۳: بخش دوازدهم / فصل دوم / سيّد حميرى) .