۲ / ۲
درود فرستادن بر امام حسين عليه السلام هنگام ياد كردن از ايشان
۷۸۷.الكافى - به نقل از حسين بن ثوير - : به امام صادق عليه السلام گفتم: فدايت شوم ! بسيار مىشود كه من از حسين عليه السلام ياد مىكنم . چه بگويم؟ فرمود : «بگو: "درود بر تو ، اى ابا عبد اللَّه !" . اين را سه بار مىگويى و سلام تو، از دور و نزديك ، به او مىرسد»۱ .۲
۲ / ۳
به ياد مصيبت امام حسين عليه السلام بودن، در هنگام آشاميدن آب
۷۸۸.الكافى - به نقل از داوود رِقّى - : در محضر امام صادق عليه السلام بودم كه آب طلبيد. وقتى از آن نوشيد، اشك ريخت و چشمانش اشكبار شد.
آن گاه به من فرمود: «اى داوود ! خدا لعنت كند كُشنده حسين را ! هيچ كس نيست كه آب بنوشد و از حسين عليه السلام و خاندانش ياد كند و كُشندهاش را لعن كند، مگر اين كه خداوند، برايش يكصد هزار حسنه مىنويسد و يكصد هزار گناه را از او مىزُدايد و يكصد هزار درجه به او مىدهد و گويى كه يكصد هزار برده، آزاد كرده است. همچنين خداوند عزّوجلّ وى را در قيامت ، خنكدل محشور مىكند».۳
1.يادكردِ امام حسين عليه السلام در اين عبارت، بدون هيچ قيدى آمده است و همه موارد يادآورى را شامل مىشود. از جمله، ذكر مصيبت امام عليه السلام كه از بهترين انواع يادآورى است. بنا بر اين، شايسته است كه عبارت: «صلّى اللَّه عليك يا أبا عبد اللَّه!» كه از آداب يادكردِ ايشان است - ، هنگام ذكر مصيبت، گفته شود.
2.فقلتُ: جُعِلتُ فِداكَ ! إنّي كَثيراً ما أذكُرُ الحُسَينَ عليه السلام ، فَأَيَّ شَيءٍ أقولُ؟ قُل : «صَلَّى اللَّهُ عَلَيكَ يا أبا عَبدِ اللَّهِ» تُعيدُ ذلِكَ ثَلاثاً ، فَإِنَّ السَّلامَ يَصِلُ إلَيهِ مِن قَريبٍ ومِن بَعيدٍ ۷۹۰ (الكافى : ج ۴ ص ۵۷۵ ح ۲، تهذيب الأحكام: ج ۶ ص ۱۰۳ ح ۱۸۰) .
3.كُنتُ عِندَ أبي عَبدِ اللَّهِ عليه السلام إذَا استَسقَى الماءَ، فَلَمّا شَرِبَهُ رَأَيتُهُ قَدِ استَعبَرَ ، وَاغرَورَقَت عَيناهُ بِدُموعِهِ .
ثُمَّ قالَ لي : يا داوودُ ، لَعَنَ اللَّهُ قاتِلَ الحُسَينِ عليه السلام ، وما مِن عَبدٍ شَرِبَ الماءَ فَذَكَرَ الحُسَينَ عليه السلام وأهلَ بَيتِهِ ولَعَنَ قاتِلَهُ ، إلّا كَتَبَ اللَّهُ عَزَّ وجَلَّ لَهُ مِئَةَ ألفِ حَسَنَةٍ ، وحَطَّ عَنهُ مِئَةَ ألفِ سَيِّئَةٍ ، ورَفَعَ لَهُ مِئَةَ ألفِ دَرَجَةٍ ، وكَأَنَّما أعتَقَ مِئَةَ ألفِ نَسَمَةٍ ، وحَشَرَهُ اللَّهُ عَزَّ وجَلَّ يَومَ القِيامَةِ ثَلِجَ الفُؤادِ ۷۹۱ (الكافى : ج ۶ ص ۳۹۱ ح ۶، كامل الزيارات: ص ۲۱۲ ح ۳۰۴) .