در شهادت على اكبر عليه السلام، پسر نيكوخصال و رشيد امام حسين عليه السلام ، نقش اصلى را داشت . وقتى مُرّه ، شجاعت على اكبر عليه السلام و مهارت و شمشير زدنش را در جنگ ديد، در جايى كمين كرد و از پشت ، با نيزه به او يورش آورد و ديگر دشمنان هم با شمشيرهايشان به او تاختند و او را به شهادت رساندند .
مُرّة بن مُنقِذ ، در جريان قيام مختار، در خانهاش محاصره شد ؛ امّا با يك نيزه و اسب ، از خانه بيرون آمد و خود را پس از درگيرى با آنها، از محاصره رهانيد و به مُصعَب بن زبير پيوست. در اين درگيرى ، دست چپ او آسيب ديد و فلج شد .
۷۵۵.تاريخ الطبرى - به نقل از ابو جارود - : مختار، عبد اللَّه بن كامل را به سوى قاتل على بن الحسين (على اكبر) عليه السلام - كه مردى دلير و از قبيله عبد قيس، به نام مُرّة بن مُنقِذ عبدى بود - فرستاد . عبد اللَّه بن كامل، به سمت او آمد و خانهاش را محاصره كرد . او سوار بر اسبى چابك ، با نيزهاى از خانه بيرون آمد و عبيد اللَّه بن ناجيه شِبامى را زد و او را انداخت ؛ امّا آسيبى به او نرسيد.
عبد اللَّه بن كامل ، او را با شمشير مىزد و او دست چپش را سپرِ خود ، قرار داده بود. امّا شمشير در (دست چپش) ماند و اسب ، او را با شتاب ، از معركه بيرون برد و نجات يافت و به مُصعَب پيوست . پس از اين ماجرا ، دستش فلج گرديد.۱
۵ / ۳۱
هانى بن ثُبَيت
هانى بن ثُبَيت حَضرَمى ، از جنگجويان لشكر عمر بن سعد بود . او را قاتل تعدادى از شهيدان كربلا ، از جمله عبد اللَّه و جعفر، دو پسر برومند امير مؤمنان عليه السلام ، دانستهاند.