903
گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام

حمله كرد و او را كشت.

۷۴۳.تاريخ الطبرى - به نقل از عون بن ابى جُحَيفه - : غلام عبيداللَّه بن زياد - كه غلامى تُرك به نام رُشَيد بود - ، هانى بن عروه را با شمشير زد و شمشيرش كارگر نيفتاد. هانى گفت: بازگشت ، به سوى خداست. خداوندا ! طالب رحمت و خشنودى تو ام.
آن گاه رُشَيد ، ضربه ديگرى زد و او را كشت.
عبد الرحمان بن حُصَين مرادى ، او (رُشَيد) را همراه عبيد اللَّه بن زياد، در خازِر۱ ديد . مردم گفتند: اين، كشنده هانى بن عروه است.
ابن حُصَين گفت: خدا مرا بكشد، اگر او را نكشم و يا به دست او كشته نشوم !
پس با نيزه به او تاخت و او را زد و كشت .۲

۵ / ۱۷

زُرعه‏

زُرعه ، از قبيله بنى أبان بن دارِم ، قاتل محمّد فرزند امام على عليه السلام بوده است . همچنين مشاركت در شهادت فرزند ديگر امام على عليه السلام به نام عثمان ، به زُرعه نسبت داده شده كه احتمالاً همين شخص است .
زُرعه از كسانى بود كه ديگران را به بستن آب بر روى امام حسين عليه السلام ترغيب مى‏كردند . بنابر گزارشى ، امام حسين عليه السلام ، در روز عاشورا آب طلبيد ؛ امّا پيش از آن كه

1.خازِر، رودى است ميان اربيل و موصل . عبيد اللَّه بن زياد و ابراهيم بن مالك اَشتر در قيام مختار ، در كنار همين رود ، درگير شدند . در آن روز ، ابن زياد كشته شد و اين به سال ۶۶ هجرى بود (معجم البلدان: ج ۲ ص ۳۳۷. نيز، ر.ك: نقشه شماره ۵ در پايان كتاب) .

2.فَضَرَبَهُ [أي ضَرَبَ هانِئَ بنَ عُروَةَ] مَولىً لِعُبَيدِ اللَّهِ بنِ زِيادٍ - تُركِيٌّ ، يُقالُ لَهُ: رُشَيدٌ - بِالسَّيفِ ، فَلَم يَصنَع سَيفُهُ شَيئاً ، فَقالَ هانِئٌ: إلَى اللَّهِ المَعادُ ، اللَّهُمَّ إلى‏ رَحمَتِكَ ورِضوانِكَ ، ثُمَّ ضَرَبَهُ اُخرى‏ فَقَتَلَهُ . قالَ : فَبَصُرَ بِهِ عَبدُ الرَّحمنِ بنُ الحُصَينِ المُرادِيُّ بِخازِرَ ، وهُوَ مَعَ عُبَيدِ اللَّهِ بنِ زِيادٍ ، فَقالَ النّاسُ : هذا قاتِلُ هانِئِ بنِ عُروَةَ . فَقالَ ابنُ الحُصَينِ : قَتَلَنِي اللَّهُ إن لَم أقتُلهُ أو اُقتَل دونَهُ ، فَحَمَلَ عَلَيهِ بِالرُّمحِ ، فَطَعَنَهُ فَقَتَلَهُ ۷۴۶ (تاريخ الطبرى : ج ۵ ص ۳۷۹ ؛ الإرشاد : ج ۲ ص ۶۴) .


گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام
902

پيدا كردند ، در حالى كه روى سرش سبد خرمايى گذاشته و زير آن، پنهان شده بود . پس او را بيرون كشيدند.
مختار در كوفه گردش مى‏كرد و سپس در پى يارانش روان شد، كه ابو عَمره ، پيكى را به سوى او فرستاد . مختار در كنار خانه ابو بلال از پيك، استقبال كرد - و عبد اللَّه بن كامل هم با مختار بود - . پيك ، ماجرا را به مختار گفت و مختار به سمت آنان به راه افتاد و آنان از او استقبال كردند . مختار ، خولى را برگرداند و او را در كنار خانواده‏اش كشت و آتشى خواست و خولى را با آتش سوزاند و از پيش او نرفت تا به خاكستر تبديل شد . آن گاه باز گشت .
زن خولى، عُيوف دختر مالك بن نهار بن عقرب، از طايفه حَضْرَموت بود و از وقتى خولى ، سرِ حسين عليه السلام را آورد، با او دشمن شده بود.۱

۵ / ۱۶

رُشَيد ، غلام عبيد اللَّه بن زياد

رُشَيد ، غلام ابن زياد و قاتل هانى بن عروه بوده است . در قيام مختار ، او به همراه ابن زياد با لشكر ابراهيم بن مالك اَشتر ، رو به رو شد و با آنها در كنار رودخانه خازِر جنگيد. در اين جنگ، عبد الرحمان بن حُصَين مرادى - كه از سپاهيان ابراهيم بن اَشتر بود - او را ديد و چون شنيد كه مردم گفتند: «اين ، كشنده هانى است»، با نيزه‏اش به وى

1.بَعَثَ [المُختارُ] مُعاذَ بنَ هانِئِ بنِ عَدِيٍّ الكِندِيَّ ابنَ أخي حُجرٍ ، وبَعَثَ أبا عَمرَةَ صاحِبَ حَرَسِهِ ، فَساروا حَتّى‏ أحاطوا بِدارِ خَولَيِّ بنِ يَزيدَ الأَصبَحِيِّ ، وهُوَ صاحِبُ رَأسِ الحُسَينِ عليه السلام الَّذي جاءَ بِهِ ، فَاختَبَأَ في مَخرَجِهِ ، فَأَمَرَ مُعاذٌ أبا عَمرَةَ أن يَطلُبَهُ فِي الدّارِ ، فَخَرَجَتِ امرَأَتُهُ إلَيهِم ، فَقالوا لَها : أينَ زَوجُكِ ؟ فَقالَت : لا أدري أينَ هُوَ ، وأشارَت بِيَدِها إلَى المَخرَجِ ، فَدَخَلوا فَوَجَدوهُ قَد وَضَعَ عَلى‏ رَأسِهِ قَوصَرَّةً ، فَأَخرَجوهُ . وكانَ المُختارُ يَسيرُ بِالكوفَةِ ، ثُمَّ إنَّهُ أقبَلَ في أثَرِ أصحابِهِ وقَد بَعَثَ أبو عَمرَةَ إلَيهِ رَسولاً ، فَاستَقبَلَ المُختارُ الرَّسولَ عِندَ دارِ أبي بِلالٍ ومَعَهُ ابنُ كامِلٍ ، فَأَخبَرَهُ الخَبَرَ ، فَأَقبَلَ المُختارُ نَحوَهُم ، فَاستُقبِلَ بِهِ ، فَرَدَّدَهُ حَتّى‏ قَتَلَهُ إلى‏ جانِبِ أهلِهِ ، ثُمَّ دَعا بِنارٍ ، فَحَرَّقَهُ بِها ، ثُمَّ لَم يَبرَح حَتّى‏ عادَ رَماداً ، ثُمَّ انصَرَفَ عَنهُ . وكانَتِ امرَأَتُهُ مِن حَضرَمَوتَ يُقالُ لَها : العُيوفُ بِنتُ مالِكِ بنِ نَهارِ بنِ عَقرَبَ ، وكانَت نَصَبَت لَهُ العَداوَةَ حينَ جاءَ بِرَأسِ الحُسَينِ عليه السلام ۷۴۵ (تاريخ الطبرى : ج ۶ ص ۵۹ ، الفتوح : ج ۶ ص ۲۴۴) .

  • نام منبع :
    گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدى رى‏ شهرى، تلخیص: مرتضی خوش‌نصیب
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1391
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 40607
صفحه از 1088
پرینت  ارسال به