855
گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام

سازد ، و چه بدجايگاهى است!».
يزيد ، خشمگين شد و دستور داد تا ابو بَرزه را بيرون كنند و او را كِشان كِشان ، بيرون بردند.۱

۱ / ۷

بَراء بن عازب‏۲

۶۹۰.شرح نهج البلاغة ، ابن ابى الحديد : امام على عليه السلام به بَراء بن عازِب فرمود : «اى براء ! آيا حسين ، كشته مى‏شود و تو زنده‏اى و كمكش نمى‏كنى؟» .
براء گفت: چنين نيست ، اى امير مؤمنان!
وقتى حسين عليه السلام كشته شد، بَراء ، اين سخن را به ياد مى‏آورد و مى‏گفت: بزرگ‏ترين حسرتم ، اين است كه چرا در كنار حسين عليه السلام حضور نيافتم و در راه او كشته نشدم .۳

1.دَعا يَزيدُ بِقَضيبٍ خَيزُرانٍ ، فَجَعَلَ يَنكُتُ بِهِ ثَنايَا الحُسَينِ عليه السلام . فَأَقبَلَ عَلَيهِ أبو بَرزَةَ الأَسلَمِيُّ ، وقالَ : وَيحَكَ يا يَزيدُ ! أتَنكُتُ بِقَضيبِكَ ثَغرَ الحُسَينِ عليه السلام ابنِ فاطِمَةَ عليها السلام ؟! أشهَدُ لَقَد رَأَيتُ النَّبِيَّ صلى اللَّه عليه و آله يَرشُفُ ثَناياهُ وثَنايا أخيهِ الحَسَنِ عليهما السلام ، ويَقولُ : أنتُما سَيِّدا شَبابِ أهلِ الجَنَّةِ ، قَتَلَ اللَّهُ قاتِلَكُما ، ولَعَنَهُ ، وأعَدَّ لَهُ جَهَنَّمَ وساءَت مَصيراً . قالَ الرّاوي : فَغَضِبَ يَزيدُ ، وأمَرَ بِإِخراجِهِ ، فَاُخرِجَ سَحباً ۶۹۲ (الملهوف : ص ۲۱۴ ، مثير الأحزان : ص ۱۰۰) .

2.براء بن عازب بن حارث بن عَدىِ انصارى خزرجى ، ابو عماره يا ابو عمرو ، از صحابه پيامبر صلى اللَّه عليه و آله و از ياران على عليه السلام بود كه در جنگ‏هاى پيامبر صلى اللَّه عليه و آله شركت داشت و در كوفه ساكن شد و در جنگ‏هاى جمل و صفّين و نهروان ، همراه امام على عليه السلام بود . وى در جنگ شوشتر ، همراه ابو موسى اشعرى بود و در سال ۲۴ ق ، در دوران خلافت عثمان ، حاكم رى شد . او اعتقادش به ولايت اميرمؤمنان عليه السلام را پنهان كرد . تا زمان مصعب بن زبير ، زنده بود و سرانجام ، پس از اين كه مدتى از كارهاى سياسى ، كنار كشيده بود ، در سال ۷۱ يا ۷۲ ق ، در گذشت .

3.يا بَراءُ ، أيُقتَلُ الحُسَينُ وأنتَ حَيٌّ فَلا تَنصُرُهُ ؟ فَقالَ البَراءُ : لا كانَ ذلِكَ يا أميرَ المُؤمِنينَ . فَلَمّا قُتِلَ الحُسَينُ عليه السلام كانَ البَراءُ يَذكُرُ ذلِكَ ، ويَقولُ : أعظِم بِها حَسرَةً ، إذ لَم أشهَدهُ واُقتَل دونَهُ ۶۹۳ (شرح نهج البلاغة ، ابن أبى الحديد : ج ۱۰ ص ۱۵ ؛ بحار الأنوار : ج ۴۰ ص ۱۹۲) .


گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام
854

تو چه جايى دارد؟!۱

۱ / ۶

ابو بَرزه اَسلَمى‏۲

۶۸۹.الملهوف: يزيد، چوب خيزران خواست و با آن شروع به بازى كردن با دندان‏هاى پيشينِ امام حسين عليه السلام كرد .
ابو بَرزه اَسلَمى ، رو به يزيد كرد و گفت: واى بر تو ، اى يزيد ! با چوبت با دندان‏حسين پسر فاطمه عليها السلام بازى مى‏كنى ؟! گواهى مى‏دهم كه ديدم پيامبر صلى اللَّه عليه و آله، دندان‏هاى او و برادرش حسن عليهما السلام را مى‏مكيد و مى‏فرمود: «شما دو تن، سَروران جوانان بهشتيد. خدا ، كشنده شما را بكُشد و او را لعنت كند و برايش جهنّم را آماده

1.رَوَى ابنُ أبِي الدُّنيا : أنَّهُ كانَ عِندَهُ [أي عِندَ ابنِ زِيادٍ] زَيدُ بنُ أرقَمَ ، فَقالَ لَهُ : اِرفَع قَضيبَكَ ، فَوَاللَّهِ ، لَطالَما رَأَيتُ رَسولَ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله يُقَبِّلُ ما بَينَ هاتَينِ الشَّفَتَينِ ، ثُمَّ جَعَلَ زَيدٌ يَبكي . فَقالَ ابنُ زِيادٍ : أبكَى اللَّهُ عَينَيكَ ! لَولا أنَّكَ شَيخٌ قَد خَرِفتَ لَضَرَبتُ عُنُقَكَ . فَنَهَضَ وهُوَ يَقولُ : أيُّهَا النّاسُ ! أنتُمُ العَبيدُ بَعدَ اليَومِ ، قَتَلتُمُ ابنَ فاطِمَةَ عليها السلام ، وأمَّرتُمُ ابنَ مَرجانَةَ ! وَاللَّهِ ، لَيَقتُلَنَّ خِيارَكُم ، ويَستَعبِدَنَّ شِرارَكُم ، فَبُعداً لِمَن رَضِيَ بِالذِّلَّةِ وَالعارِ . ثُمَّ قالَ: يَابنَ زِيادٍ ! لَاُحَدِّثَنَّكَ بِما هُوَ أغيَظُ عَلَيكَ مِن هذا ، رَأَيتُ رَسولَ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله أقعَدَ حَسَناً عَلى‏ فَخِذِهِ اليُمنى‏ ، وحُسَيناً عَلَى اليُسرى‏ ، ثُمَّ وَضَعَ يَدَهُ عَلى‏ يافوخِهِما ، ثُمَّ قالَ : اللّهُمَّ إنّي أستَودِعُكَ إيّاهُما وصالِحَ المُؤمِنينَ ، فَكَيفَ كانَت وَديعَةُ النَّبِيِّ صلى اللَّه عليه و آله عِندَكَ يَابنَ زِيادٍ ؟! ۶۹۱ (الصواعق المحرقة : ص ۱۹۸، تذكرة الخواصّ: ص ۲۵۷) .

2.در نام ابو بَرزه اَسلَمى ، اختلاف است و درست‏ترين نظر ، اين است كه نام او ، نضلة بن عبيد بن حارث خزاعى مدنى است . وى صحابى بوده و از پيامبر صلى اللَّه عليه و آله حديث نقل كرده و از نخستين مسلمانان بوده و در فتح مكّه و خيبر و حُنَين ، در كنار پيامبر صلى اللَّه عليه و آله حضور داشته است . پس از رحلت پيامبر صلى اللَّه عليه و آله ، وى در بصره اقامت گزيد و پس از آن ، در جنگ‏هاى خراسان شركت كرد و به بصره بازگشت . او در نهروان ، با امام على عليه السلام بود و گفته شده كه در جنگ‏هاى صفّين و جَمَل هم بوده است . او در دمشق ، نزد يزيد بن معاويه رفت و زمانى كه سر امام حسين عليه السلام را نزد يزيد آوردند ، او در كنار يزيد بود . ابو برزه به سال ۶۴ ق ، در گذشت .

  • نام منبع :
    گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدى رى‏ شهرى، تلخیص: مرتضی خوش‌نصیب
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1391
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 40297
صفحه از 1088
پرینت  ارسال به