۷ / ۱۲

احتجاج امام زين العابدين عليه السلام با سخنران يزيد

۶۵۵.الملهوف : يزيد - كه خدا لعنتش كند - ، سخنرانى را خواست و به او فرمان داد بر منبر برود و حسين و پدرش - كه درودهاى خدا بر آن دو باد - را نكوهش كند . او بالا رفت و در نكوهش امير مؤمنان على بن ابى طالب عليه السلام و حسينِ شهيد ، و ستايش معاويه و يزيد ، سنگ تمام گذاشت .
على بن الحسين (زين العابدين) عليه السلام بر او بانگ زد : «واى بر تو ، اى سخنران ! خشنودىِ آفريده را به خشم آفريدگار خريدى . جايگاهت را در دوزخ، آماده بِدان!».^۱

۷ / ۱۳

سخنرانى امام زين العابدين عليه السلام در مسجد دمشق‏

۶۵۶.مقتل الحسين عليه السلام ، خوارزمى : روايت شده كه يزيد ، فرمان داد منبر و سخنران ، حاضر كنند تا از حسين و پدرش على ، به بدى ياد كند . سخنران ، از منبر بالا رفت و پس از حمد و ثناى خداوند ، نكوهش و ناسزاى فراوانى نثار على عليه السلام و حسين عليه السلام كرد و در

۷ / ۱۱

احتجاج عالِم يهودى با يزيد

۶۵۴.الفتوح : عالِمى از عالمان يهود كه نزد يزيد بود ، رو به سوى او كرد و [در باره زين العابدين عليه السلام پرسيد و] گفت : اى امير مؤمنان ! اين جوان ، كيست؟
گفت : اين صاحب سر ، پدر اوست .
گفت : اى امير مؤمنان ! صاحب سر ، كيست؟
گفت : حسين ، پسر على بن ابى طالب .
گفت : مادرش كيست؟
گفت : فاطمه ، دختر محمّد .
عالم يهودى گفت : عجب ! اين ، سرِ پسر دختر پيامبرتان است و به اين سرعت ، او را كشته‏ايد؟! جانشين بد و ناخَلَفى براى او نسبت به فرزندانش بوده‏ايد . به خدا سوگند ، اگر موسى بن عمران ، نوه‏اى را از پشت خود ، در ميان ما بر جاى مى‏نهاد ، ما آن را به جاى خدا مى‏پرستيديم ، درحالى كه پيامبرِ شما ، همين ديروز (به تازگى) رفت و شما بر پسرِ پيامبرتانْ پريديد و او را كشتيد! واى كه چه امّت بدكارى هستيد !
يزيد ، فرمان داد كه طناب كلفتى بر گردنش بيندازند . عالِم يهودى برخاست و مى‏گفت : اگر مى‏خواهيد ، مرا بزنيد يا بكُشيد و يا در بندم كنيد ؛ امّا من در تورات ديده‏ام كه هر كس نسل پيامبرى را بكُشد ، همواره و هميشه ، تا هر گاه كه بماند ، مغلوب خواهد بود و چون بميرد ، خدا ، او را در آتش دوزخ مى‏اندازد .^۱