رَقيم ، از نشانه‏هاى شگفت ما بودند؟!» . آن گاه خداوند ، سر را به سخن در آورد و با شيوايى تمام گفت : «شگفت‏تر از ماجراى اصحاب كهف ، كُشتن و بردن من است» .^۱

۵۹۲.تاريخ دمشق - به نقل از سلمة بن كُهَيل - : سرِ حسين بن على عليه السلام را بر نيزه ديدم ، در حالى كه مى‏گفت : (خدا ، به زودى ، تو را از شرّ آنان ، كفايت مى‏كند ؛ و او شنوا و داناست)^۲ .^۳

۵ / ۲

اسلام آوردن رهبر يهوديان‏

۵۹۳.الخرائج و الجرائح - به نقل از سليمان بن مهران اَعمَش ، از مردى - : بزرگِ يهوديان ، بر يزيد در آمد و گفت : اين سر ، چيست؟
گفت : سرِ يك شورشى است .
گفت : او كيست؟ گفت : حسين است .
گفت : پسر چه كسى؟ گفت : پسر على .
گفت : مادرش كيست؟ گفت : فاطمه .
گفت : فاطمه كيست؟ گفت : دختر محمّد .
گفت : همان پيامبرتان؟! گفت : آرى .
گفت : خدا ، خيرتان ندهد ! ديروز ، پيامبرتان بوده و امروز ، پسر دخترش را مى‏كشيد؟! واى بر تو ! ميان من و داوودِ پيامبر ، هفتاد و اندى واسطه است ؛ امّا

فصل پنجم : برخى كرامت‏هاى ديده شده از سرِ سيّد الشهدا عليه السلام‏

۵ / ۱

قرآن خواندن بر سرِ نيزه‏

۵۹۰.الإرشاد : صبحدم ، عبيد اللَّه بن زياد ، سرِ حسين عليه السلام را روانه كرد و آن را در همه كوچه‏هاى كوفه و قبيله‏هاى آن چرخاند و از زيد بن اَرقَم روايت شده كه گفته است : سر حسين عليه السلام را بر من گذراندند . سر بر نيزه بود و من ، در حجره‏اى [نشسته ]بودم . هنگامى كه به روبه‏روى من رسيد ، شنيدم كه مى‏خوانَد : «آيا پنداشتى كه اصحاب كهف و اصحاب رَقيم ، از نشانه‏هاى شگفت ما بودند؟!»^۱ . به خدا سوگند كه مو بر تنم راست شد و فرياد زدم : به خدا سوگند ، سرِ تو - اى فرزند پيامبر خدا - ، شگفت‏تر و شگفت‏تر است !^۲

۵۹۱.تاريخ دمشق - به نقل از مِنهال بن عمرو - : به خدا سوگند ، من سر حسين بن على عليه السلام را ، هنگامى كه مى‏بردند ، ديدم . من در دمشق بودم و جلوى سر ، مردى سوره كهف را قرائت مى‏كرد تا به اين سخن خداى متعال رسيد : «آيا پنداشتى كه اصحاب كهف و