719
گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام

۴ / ۱۱

چرخاندن سر امام در شهرها

۵۷۵.الملهوف - به نقل از بشير بن حَذلَم ، از امام زين العابدين عليه السلام - : خداوند متعال - كه ستايش ، ويژه اوست - ، ما را به مصيبت‏هايى بزرگ و شكافى سترگ در اسلام ، مبتلا نمود . ابا عبد اللَّه عليه السلام و خاندانش كشته شدند ، زنان و فرزندانش اسير گشتند و سرش را در شهرها بر فراز نيزه‏ها چرخاندند و اين ، مصيبتى است كه مانند ندارد .۱

۵۷۶.شرح الأخبار : يزيد ملعون ، فرمان داد كه سر حسين عليه السلام را در شهرهاى شام و جز آن بچرخانند .۲

۴ / ۱۲

روايات گوناگون در باره محلّ دفن سرِ سيّدالشهداء

۴ / ۱۲ - ۱

نجف ، كنار قبر امير مؤمنان عليه السلام‏

۵۷۷.الكافى - به نقل از يزيد بن عمر بن طلحه - : امام صادق عليه السلام در حيره‏۳ به من فرمود : «آيا آنچه را به تو وعده دادم ، نمى‏خواهى ؟» .
گفتم : چرا . مقصود امام عليه السلام ، رفتن به قبر سوى امير مؤمنان - كه درودهاى خدا بر او باد - بود .
امام عليه السلام و [فرزندش‏] اسماعيل ، سوار شدند و من نيز همراه آنان ، سوار شدم . رفتيم تا به ثَويّه ، جايى در نزديكى كوفه و ميان حيره و نجف - كه پر از درّ نجف بود - ،

1.إنَّ اللَّهَ تَعالى‏ - ولَهُ الحَمدُ - ابتَلانا بِمَصائِبَ جَليلَةٍ ، وثُلمَةٍ فِي الإِسلامِ عَظيمَةٍ ، قُتِلَ أبو عَبدِ اللَّهِ عليه السلام وعِترَتُهُ ، وسُبِيَ نِساؤُهُ وصِبيَتُهُ ، وداروا بِرَأسِهِ فِي البُلدانِ مِن فَوقِ عامِلِ السِّنانِ ، وهذِهِ الرَّزِيَّةُ الَّتي لا مِثلَها رَزِيَّةٌ ۵۷۸ (الملهوف : ص ۲۲۹ ، مثير الأحزان : ص ۱۱۳) .

2.أمَرَ يَزيدُ اللَّعينُ بِرَأسِ الحُسَينِ عليه السلام ، فَطيفَ بِهِ في مَدائِنِ الشّامِ وغَيرِها ۵۷۹ (شرح الأخبار : ج ۳ ص ۱۵۹) .

3.شهرى در سه ميلى كوفه كه نزديك جايى به نام نجف بوده و اكنون ، نجف ناميده مى‏شود (معجم البلدان: ج ۲ ص ۳۲۸. نيز، ر.ك: نقشه شماره ۴ در پايان همين كتاب) .


گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام
718

... او خود به شادى و سُرور پرداخت و زنان [حسين عليه السلام‏] مى‏گريستند و ناله مى‏زدند و زنان يزيد با آنها مى‏ناليدند ، و يزيد مى‏گفت :


غم‏زده‏اى ، از غمى سنگين بر كُشته‏اى گريست‏و بر كُشنده نيز گريان است !
تا كنون مجلس ماتمى مانند امروز نديده بودم‏كه زنانِ من [كه فاتحم‏] و زنانِ به غنيمت گرفته شده ، در آن ، گرد هم باشند .۱

۴ / ۱۰

آويختن سر امام در دمشق‏

۵۷۲.سير أعلام النبلاء - به نقل از ابو حمزة بن يزيد حَضرَمى - : يكى از خويشان ما ، برايم گفت كه ديده است سر حسين عليه السلام را سه روز در دمشق [بر جايى‏] نصب كردند .۲

۵۷۳.مقتل الحسين عليه السلام ، خوارزمى - به نقل از ابو مخنف و جز او - : يزيد ، فرمان داد كه سر شريفِ حسين عليه السلام را بر درِ خانه‏اش بياويزند .۳

۵۷۴.صبح الأعشى : پس از كشتن حسين عليه السلام ، سرش را در دمشق آويختند ؛ همان جايى كه سر يحيى بن زكريّا را آويختند .۴

1.أمَرَ [يَزيدُ] بِالنِّسوَةِ فَاُدخِلنَ إلى‏ نِسائِهِ ، ثُمَّ أمَرَ بِرَأسِ الحُسَينِ عليه السلام ، فَرُفِعَ عَلى‏ سِنِّ قَناةٍ ، فَلَمّا رَأَينَ ذلِكَ نِساؤُهُ أعوَلنَ . فَدَخَلَ - اللَّعينُ - يَزيدُ عَلى نِسائِهِ ، فَقالَ : ما لَكُنَّ لا تَبكينَ مَعَ بَناتِ عَمِّكُنَّ ؟ وأمَرَهُنَّ أن يُعوِلنَ مَعَهُنَّ ؛ تَمَرُّداً عَلَى اللَّهِ عزّوجلّ ، وَاستِهزاءً بِأَولِياءِ اللَّهِ عليهم السلام ... وجَعَلَ يَستَفرِهُ الطَّرَبَ وَالسُّرورَ ، وَالنِّسوَةُ يَبكينَ وَيَندُبنَ ، وَنِساؤُهُ يُعوِلنَ مَعَهُنَّ ، وَهُوَ يَقولُ : شَجِيٌّ بَكى‏ شجوَةً فاجِعاً قَتيلاً وباكٍ عَلى‏ مَن قَتَل‏فَلَم أرَ كَاليَومِ في مَأثَمٍ‏ كانَ الظَّبا بِهِ وَالنَّفَل‏ ۵۷۴ (شرح الأخبار : ج ۳ ص ۱۵۸ ح ۱۰۸۹) .

2.حَدَّثَني بَعضُ أهلِنا أنَّهُ رَأى‏ رَأسَ الحُسَينِ عليه السلام مَصلوباً بِدِمَشقَ ثَلاثَةَ أيّامٍ ۵۷۵ (سير أعلام النبلاء : ج ۳ ص ۳۱۹، تاريخ دمشق: ج ۶۹ ص ۱۶۰) .

3.إنَّ يَزيدَ أمَرَ أن يُصلَبَ الرَّأسُ الشَّريفُ عَلى‏ بابِ دارِهِ ۵۷۶ (مقتل الحسين عليه السلام ، خوارزمى : ج ۲ ص ۷۳؛ بحار الأنوار: ج ۴۵ ص ۱۴۲) .

4.وعُلِّقَ رَأسُ الحُسَينِ عليه السلام [في دِمَشقَ ]عِندَ قَتلِهِ ، فِي المَكانِ الَّذي عُلِّقَ عَلَيهِ رَأسُ يَحيَى بنِ زَكَرِيّا عليه السلام ۵۷۷ (صبح الأعشى : ج ۴ ص ۹۷) .

  • نام منبع :
    گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدى رى‏ شهرى، تلخیص: مرتضی خوش‌نصیب
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1391
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 40273
صفحه از 1088
پرینت  ارسال به